نتایح جستجو

در چند سالگی کودکی همون وقتها که موهامون به بهترین شکل ممکن با باد گره می خورد و لباس ها و اون لکه کوچیک از بازی و بستنی رو در خودش جا می داد همیشه سربه هوای آسمونیم ، چرا که منتظرآمدن یک آدم فضایی از لای شاخه هستیم ، یکی که بیاد با ما دوست صمیمی بشه و هیچ وقت و هرگز با بچه های دیگه دوست...

خیال یک دیدار ، لای کتابی ، یادداشتی حتی . چه میدانم باید گشت ، پشت سرت چیزی جامانده مثل عطری که از رو نمی رود . روزها می نشینم روبه آفتاب می گویم : خورشید خانم فلات قاره من ، من تنها لب مدیترانه سکوتم . خم شو به سمت من بپیچ ، به طول و عرض خستگی رکب بزن . کلمه ها نم می کشند . هواشرجی است ...

و خوب نگاه کن به دورها ، به دقیقه های مرده دیروز ، به خاطرات آکنده از میل های ناتمام . به خاکستر سرد آرزوهای ناکام و بعد بنشین و لحظه های بیهودگی را شماره کن . شماره کن و شماره کن و آنقدر شماره کن تا تک تک سلول های هستی ات لبریز شوند از هیچ و هیچ تو را در آغوش بگیرد و هیچ تو را لمس کند و...

علی دهکردی: قول بده می آیی . اما ... اما هیچ وقت نیا . اگه بیایی همه چیز خراب میشه . نمی تونم اینجوری با همه اشتیاق به دره و جاده خیره بشم . من خو کردم ... به این انتظار . من خو کردم به این انتظار. به این پرسرزدن ها در اسکله و ایستگاه خوب اگه بیای من چشم انتظار کی بمونم ها ؟!! دیگه نگران...

تمام آرزوهای من در چمدان کهنه توبود .خوشبحال این نگاه راه آهن، با سرعت هرچه تمام تر بوی تو را از نفس می کشد و خوشبحال پنجره قطار که از خواب تورا بیدار می شود . سربه روی هر بالشی بگذاری دنیا را آب می برد. گاهی لبخند لازم است . حتی برای دوربین که بی صبرانه روبه رویت نشسته است . لبخند بزن تا...

کبوتر ، پرواز آری . من ، دوری نه . کبوتر ، آسمان آری ، من بی تو نه . پاییز با تو آری ، من بی تو نه . از جناب باران کم زور ترم وقت شنیدن نه های تو و چه اندازه سرخوشم وقتی از پنجره چشمهایت خورشید دلخوشی آب می کند برق لبخندت را. بامن باش شبیه همیشه و بگذار سرم را روی شانه هایت بگذارم تا همه...

هواهنوز سرد است ، گرچه اسفند ماه تا ساعتی دیگر قدم برخانه های ما می گذارد . اسفند می آید و این یعنی تا سرما آرام آرام از در که آمده بیرون برود . خسته از زمستان ، خسته از روزهای سرد و برفی . شاید امیدی به گرفتن عیدی های کوچک ، لحظه ای آدم را سرذوق بیاورد . شاید ذوق خرید کمی گندم که خیس می شود...

یکی بود ... نه ! صبر کن . با یکی بود یکی نبود قصه خوبی آغاز نمی شود . تو بودی قصه شروع می شد، تو نبودی تمام . عمر من صرف فعل بود و نبود توست . قصه کوتاهی است در حد یک آب . قصه بودن هایت صبر کردن این هم حرف اصلی من نیست . صبر کن ، همه چیز نک زبانم است اما از تو و برای تو نمی شود حرف تکراری زد...

کلافه ام... کلافه ام چه عجیب که تو می توانی طوری باشی که کلافه ام کنی! شازده کوچولو می گفت گل من گاهی بد اخلاق و کم حوصله و مغرور بود اما ... اما ماندنی بود و من ... من در مورد تو صاحب نظرترم تا شازده کوچولو و میگویم گل من گاهی بداخلاق و کم حوصله است، مغرور است، ماندنی نیست، اما بوییدنی ست...

احسان کرمی : در صفحه اطلاعات شخصی ام ، جایی که فقط کسانی که دوستم دارند یا دوستشان دارم یا دست کم رابطه ای دوستانه با من داشته اند ، از همان اولین خط بعد از سلام و احوال پرسی های معمول ، از تو خواهم گفت . خواهم گفت دوستت دارم اتفاقی منی . خواهم گفت چه اندازه منتظرت بوده ام . خواهم...

استاد کاکاوند( شعری از مختار فیلی- نام کتاب: دوزخِ زیستن): ای فریفته ی آبی ها ای فریفته ی قرمزها ای فریفته ، ای فریفته در جای دهان بسته ی زمین به انتظارت خمیازه میکشد و تو سخت سرگرم بازی رنگهایی...

استاد کاکاوند( شعری از نیلوفر لاری پور- نام کتاب : زیبای اساطیری) خیلی منتظر نشستم تا بیایی تو چشام آیینه بستم تا بیایی دلمو که حرمت ترانه بود پیش پای تو شکستم تا بیایی خیلیا طعنه زدن به موندنم به سکوتم، به ترانه خوندنم اما چشمات که همیشه ساده بود تا خودِ تو ، خودِ تو کشوندنم...

نیما رئیسی عزیز: بیشتر شبها دلم می خواهد با درخت سخن بگویم. زمانی که برق چراغ در شیشه ی پنجره ی اتاق او را از دید من پنهان میکند. میدانم که آنجاست و در تاریکی مرا می پاید. این حس به من آرامش میدهد، همانطور که صدای پدر و مادر در اتاق کنار دستی به کودک ی که در خوابی عمیق فرو رفته آرامش می بخشد...

در انبوه سکوت ، میان من و تو ، حرفی نبود . کلامی در فاصله دو نگاه بی آنکه آوایش حریم نازک سکوتمان را بشکند . چه صادقانه سخن گفتیم .چه عاشقانه خندیدیم و چه کودکانه اخم از چهره گشوده ایم . کدام فریب از میانامان گذشت ؟ ای کاش لب نمی گشودیم . چگونه گاه سخن سکوت را به هم می ریزد و علاقه را...

گفتم بگو ، سکوت کرد و رفت و من هنوز گوش میکنم...

من دلم گرفته هرچه می روم نمی رسم رد پای دوست ، کوچه باغ عشق ، سایه بان زندگی کجاست ؟ من کلاس چندمم

من دلم گرفته هرچه می روم نمی رسم رد پای دوست ، کوچه باغ عشق ، سایه بان زندگی کجاست ؟ من کلاس چندمم

برنامه ی 572 این بار هم ستاره ی تو آسمان من جولان خاطرات خوشت در جهان من من آنقدر درون تو گم میشوم که باز دیگر کسی نیافته باشد نشان من اما همیشه تلخی ابهام و شک و ترس چون دِشنه ای نشسته به پشت گمان من یعنی به گور می برم این آرزو که کاش من تا ابد برای تو باشم و تو آن ِ من ؟ اما...

گاهی اوقات دلم میگیره از این همه بودن وقتی یاد هر کسی باشی که یادت نیست وقتی ذهنت به جاهایی پرواز کنه که دیگه وجود نداره دلت از لحظه هایی غنج بره که برای هیچ کس مهم نیست و حتی به اونها اهمیت نمیدن ( درست به همون لحظه ها) وقتی آدما نیستن ... وقتی روزات با چند تا نوشته و کتاب و دور از تمام آدمها...

برایت رویاهایی آرزو میکنم تمام نشدنی ! و آرزوهایی پرشور که از میانشان چندتایی برآورده شود برایت آرزو میکنم که دوست داشته باشی...