نتایح جستجو

کاش می فهمیدی من مرد ِ روزهای نبودنت نیستم...

من نه عاشق بودم و نه دلداده به گیسوی بلند و نه آلوده به افکار پلید من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگی ام می فهمید و خدا می داند که سادگی از ته دلبستگیم پیدا بود .

[IMG]

روزی که برای اولین بار تو را خواهم بوسید یادت باشد کارِ ناتمامی نداشته باشی یادت باشد حرفهای آخرت را به خودت و همه گفته باشی فکرِ برگشتن به روزهای قبل از بوسیدنم را از سَرَت بیرون کن تو در جاده ای بی بازگشت قدم می گذاری که شباهتی به خیابان های شهر ندارد با تردید بی تردید کم می آوری ... افشین...

آری تــو عشــق بــودی ایــن را از رفتنــت فهمیـــدمـ وگــرنــه تهـــران هــرگــز ایــن چنیــن سنگیــن نبــودهـ ...

به خودش زحمت نمیدهد یك نفر را كشف كند ، زیبایی هایش را بیرون بکشد ، تلخی هایش را صبر كند ... آدمهای امروز، دوستی های كنسروی می خواهند ! یك كنسرو كه درش را بـاز كنند ؛ بعد ...یک نفر، شیرین و مهربان، از تویش بپرد بیرون ! و هی لبخند بزند و بگوید :" حق بـا توست " ...

تمامی بــ ــ ــاراטּ را نوشته ام همه شب مهماטּ ڪوچه های بــ ــ ــارانی تــــ ـــ ـــو بوده ام دیگر بغضی برای ابـــ ــرها نمانده است ســطر به ســطر مرا خواهــ ــی خواند خاطرت باشد از شبـــم تا شب تــ ــ ــو نقطه چینی بیش نیست نیمه شب در خلوتـــ ــ ــم تنها بیا تا رسیــــدטּ نقطـــــه...

چرا نگفتم به بودنش تکیه کرده ام به اینکه اگر برود زمین لرزه ازشانه های من شروع می شود...

به شوق گرفتن دستانت کودک میشوم نق خواهم زد گریه خواهم کرد بهانه خواهم گرفت دستانم را بگیر اغوشت را میخواهم این کودک با تو ارام می شود

آرام باش عزیز من! آرام باش حکایت دریاست زندگی؛ گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی. گاهی هم فرو می رویم، چشمهای مان را می بندیم، همه جا تاریکی است، آرام باش عزیز من! آرام باش. دوباره سر از آب بیرون می آوریم و تلألؤ آفتاب را می بینیم. زیر بوته ای از برف که این دفعه درست از...

به نیابت از دستانِ تو، پادشاهی عشق آغاز شده بود؛ سامرا شکوفه باران. از بام ها بانگ برآمد: «بیایید! بهار از راه رسیده است.» بار دیگر گل ها از بستر خاک سر برآوردند. خورشید، چشم دنیا را روشن کرد. ستارگان از هول، پا به روز نهادند. آسمان شهر چراغانی است مردم، آغوش به هم گشودند: «پادشاهی...

سلام بر تو اي موعود ! اي زيباترين زمزمه انتظار ! سال هاي سال است كه در تاريكي جهان غرقيم، و در بي آوازيِ ترانه اي از تو چشم به راه دوخته ايم ... اي باغ آرزوهاي من ! مرا ببخش كه آداب نجوا نمي دانم، مرا ببخش كه در پرده ي خيالم، رشته ي كلمات، سررشته ي خود را از كف داده اند و نه از اين رشته...

امروز، خورشید مهربان تر از همیشه بیدار می شود. روز از شانه های تو آغاز می شود تا جهان، بزرگی ات را ببیند؛ چون بزرگی ابراهیم خلیل علیه السلام در برابر بتانی که فرو ریختند. ملکوت را در دست هایت به تماشا می گذارند تا رسولان بی رسالت دنیازده، بهشت را پیچیده در قنوتت به تماشا بنشینند. جهان، خلاصه...

شما که غریبه نیستین .. دلم به چیزهایی پای بند است که دیگه یادش نمیاد ...........!