نتایح جستجو

مرسی مهرداد....

اصن کی اینو اینجا را داده؟؟؟:D

قابلتونو نداشت....بعضی از متنا واقعا قشنگه... مرسی که خوندیش..

سلام...:D

[IMG]

[IMG]

مرسی از عکسات.... خواهش میکنم..:smile:

[IMG]

سماور طلایی گوشه اتاق خیلی وقت است که جوش آمده. منتظر است. منتظر بی بی که تا صدای قل قل این سماور را می شنود با دست های چروکیده و لرزانش چای دم می کند. هر غروب دو استکان چای می ریزد و کنار پنجره می نشیند تا پدر بزرگ برگردد. و باز مثل همیشه چای یخ می کند و خبری از پدربزرگ نمی شود. تنهایی اش هر...

[IMG]

[IMG]

باید قبل از هر چیز برایت بگویم که من با تمام آدم های اطرافت تفاوت دارم. نمی توانم با دسته گل های آن چنانی و سرزده از راه برسم و غافل گیرت کنم. و یا برای یک دعوت دوستانه تو را به بهترین رستوران شهر ببرم. نمی توانم سلام هایت را با جواب های خشک و بی روح پاسخ دهم و بعد روبرویت بنشینم و از هوای...

باید قبل از هر چیز برایت بگویم که من با تمام آدم های اطرافت تفاوت دارم. نمی توانم با دسته گل های آن چنانی و سرزده از راه برسم و غافل گیرت کنم. و یا برای یک دعوت دوستانه تو را به بهترین رستوران شهر ببرم. نمی توانم سلام هایت را با جواب های خشک و بی روح پاسخ دهم و بعد روبرویت بنشینم و از هوای...

اولین بار که تار تنیده اش را در گوشه اتاق دیدم دلبسته اش شدم. تارها چنان با دقت تنیده شده بود که می شد ساعت ها زمان گذاشت و فقط به آن نگاه کرد. ظرافتی بی نظیر و باور نکردنی. شاید قطرش به اندازه یک وجب هم نبود اما تماشایی بود. روز اول فقط نگاهش کردم. با هر بهانه ای از کنارش رد می شدم و نیم...

بعضی از خاطراتو باید جدا کرد. خوب پاکشون کرد و برقشون انداخت. بعد هم محکم بسته بندیشون کرد و حتی یه روبان کوچولو گوششون زد و یه جاهایی اون دور دورای ذهن پنهونشون کرد. بعضی حرفام باید به خاطر آورد. خوب شست و شفافشون کرد. محکم توی زر ورق پیچید. قلب کوچیکی هم به کنارشون چسبوند و گوشه امنی...

دانه، کوچک بود و کسی او را نمی دید. سال های سال گذشته بود و او هنوز دانه ای کوچک بود. دانه دلش می خواست به چشم بیاید. اما نمی دانست چگونه. گاهی سوار باد می شد و از جلوی چشم ها می گذشت. گاهی خودش را روی برگ ها می انداخت و گاهی هم فریاد می زد و می گفت: من هستم. من اینجا هستم. تماشایم کنید...

...................:|

با حال بود...:D

خدا بیشترش کنه...:D

بعد از ظهر یه چارشنبه دلگیر بود. حتی پنجره هم تصویر تازه ای برای نشون دادن به من نداشت. بی هوا رفتم تو کوچه. دستامو گذاشته بودم تو جیبم. درختا رو یکی یکی رد می کردم. بارون می بارید. از این بارونای پودری که تو شمال میاد. من با صدای آروم تو گوشش می گفتم: دوست دارم. شک ندارم همین بارون به گوشت...