نتایح جستجو

:biggrin:............

من به همه میخندم..:d تو ادم بشو نیستی ..:D شبت تیره و تار..

:Dنگفتم ریا نشه...

به این زودی یادت رفت تو جوی اب بزرگ شدی؟؟؟:D

بابا بزار یه کم بخندیم..:D

مام هیچی ...سلامتی برادر سعید...:D از خونت چه خبر؟؟؟سرد نیست جوی ها؟؟:d

من که ازت دفاع کردم..:redface:

:D....... چه خبر ؟

مگه کله هانی چشه؟؟؟به این خوشگلیه....:D

کله پاچه...:d

کله خر...:D

کله باریک... :D

به تکراری بودن زندگی...........

ابلیمو خیلی خوبه....پوستو روشن و نرم میکنه من امتحان کردم..البته ابلیمویی که خودتون بگیرید

یه وقتایی همه چی هست ولی اونی که باید نیست تو باز ترکم کن ، مردن به این اسونیا هم نیست تو نیستی، سرد و یخبندون تموم فصلا پاییزه گذشتن از تو واسه من گذشتن از همه چیزه..:(

برای من شبانه روز یعنی چهار ساعت آخرش. برای من نوشتن یعنی با کمترین کلمات بهترین مفهوم را رساندن. حتی مهم نیست کلماتی که می نویسم نقطه و سرکش دارند یا نه. برای من غذا خوردن یعنی سه بار جویدن و قورت دادن. آب خوردن یعنی لیوان را یک نفس سر کشیدن. من دوست دارم زود تر از لحظات حرکت کنم و دقیقه ها...

فالاچی می گوید: «نوشتن برای تو وقتی که ندانی برای تو می نویسم چه فایده ای دارد» و همین جمله ی ساده چقدر بزرگ است. اگر نباشی، اگر نخوانی، دیگر نوشتن یا ننوشتن چه فرقی دارد وقتی تمام خط ها و اشارات به سوی تو می رسد. گمان می کنم اولین شاعری که از کنایه و استعاره استفاده کرده است هم به همین مشکل...

شاید وقتی در حال تماشای حساس ترین لحظه از برنامه مورد علاقه ات هستی پیام های بازرگانی برایت کابوسی بزرگ باشند. شاید درست وقتی شروع شوند که محو تماشایی و حواست به اطراف نیست. حواست نیست که کسی مدت هاست به تو خیره مانده و کلی حرف را در دلش نگه داشته تا شاید رو برگردانی و حوصله کنی برای کمی...

شعر ها را نباید حفظ کرد. مخصوصاً شعر هایی را که از خواندنشان ذوق کرده ای. باید یادت نمانده باشد که آن شعر هیجان انگیز را کجا خوانده ای، چرا خوانده ای. فقط یادت باشد که بار ها برای دوباره خواندنش کتاب ها را ورق زده ای. با خودت است می توانی پیامش را بگیری یا به کار بندی اما بیانش را نه. اصلاً...