نتایح جستجو

مســاحــت خلــوتــم را پــر کــن! فــرقــی نــمی کنــد، عمــودی یــا افقــی! همیــن کــه ضلعــی از چهــار دیــواری ام بــاشــی، کــافــی ســت . . .

به سادگي رفت ؛ نه اينکه دوستم نداشت ! نه ، فهميد خيلي دوستش دارم !

احــســ اس ِ غــــار نــــشیــــنــی را دارم کــه خــــودش را وســـــط شــهـــر مــی بیـــنــــد ..

گیرم که باران هم آمد ... همه چیز را هم شست... هوا هم عالی شد ... فایده اش برای من چیست؟ هوای دل من بی تو پس است...!!

کـــار نــشــد نــدارد شــایــد در ایــטּ پــایــیــز دردهــایـــم تــا ابــدیــت خـــزاטּ شــونــد شــایـد !!

حـالا کـه میـخـواهـی بـروی لطفــا قـدمـهـایـتـــ را تنـدتـر بـردار دلـم را فـرستــاده امـ دنبـالـِـ نخــود سیـــاه . . . !

کاش می شد روی خط سرنوشت روزهای با تو بودن را نوشت.. سرنوشت , ننوشت گر نوشت , بد نوشت اما باور کن نمی توان سرنوشت خویش را از سر نوشت !

ای دوای درون خسته دلان مرهم سینهٔ شکسته دلان مرهمی لطف کن، که خسته دلم مرحمت کن که شکسته دلم

از رمان های نسرین تامنی

سبحان الله! چه شکل موزون ست این؟ از هرچه گمان برند افزون ست این نتوان گفت که چیست یا چون ست این؟ کز دایرهٔ خیال بیرون ست این

دور از تو صبوری نتواند دل من وصل تو حیات خویش داند دل من آهسته رو ای دوست که دل هم ره توست زنهار چنان مرو که ماند دل من

کتاب خانم روانی پور

[IMG]