نتایح جستجو

شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم...

به تو پناه می برم، از اینجا... از وسط این هیاهوها، این سیاه ها و خاکستری ها، از بین تمام این نگاه های خالی، باز هم به تو پناه می برم. پناه می برم به عشق، به شعر، به تو.

خورشت قیمه

و در کنارِ تو صبحی است که رنجِ شَبان را از یاد می‌برد... صبح تون بخیر ️

یک "صبح بخیر"هایی هم هست که برای شنیدنش از صبح زود بیدار می شوی و بعدِ آن، تازه می خواهی سر به تنِ دنیا باشد تازه می خواهی چشمِ دیدنِ فردا را هم داشته باشی تازه می خواهی بنشینی و زنده بودنت را زندگی کنی بنشینی و تماشا کنی که خوشی از سر و کول آن روز تو بالا می رود...‌ قبول کن که گاهی تمام روز تو...

خانه ام ساعت ندارد. هیچ چیز به موقع رخ نمی‌دهد. هوا هنوز روشن نشده بیرون می‌زنم، و ظهرها می‌خوابم. شب‌ها تا صبح با کلمات عقیم روی مبل می‌نشینیم و ساکت به تلویزیون خاموش نگاه می‌کنیم. گاهی با گلدانها حرف می‌زنم، مبادا که آداب معاشرت یادم برود و مثل آنها برای همیشه ساکت باشم. نه که در این چهل سال...

یه جمله‌ی عربی بود که می‌گفت: "أشعُر بأنَّ لي قلبين حين نضحكُ معًا" یعنی: "وقتی‌که با هم می‌خندیم، انگار که دوتا قلب دارم" چقدر قشنگ میگه لعنتی 🌸❤️

با افرادی معاشرت کنید که عادت‌هایی دارند که دوست دارید خودتان داشته باشید! انسان‌ها با هم رشد می‌کنند.

به طور تناقض‌آلودی، خودداری از پاسخ دادن به توهین، یکی از موثرترین پاسخ‌های ممکن است. یک دلیلش این است که خاموشی ما ممکن است برای فردی که توهین کرده است، گیج‌کننده باشد؛ به این معنی که نمی‌داند آیا توهینش را فهمیده‌ایم یا خیر؛ به علاوه، با این کار اجازه نمی‌دهیم از توهینش لذت ببرد و در نتیجه به...

کاش می دیدم چیست آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست آه ، وقتی که تو ، لبخند نگاهت را می تابانی بال مژگان بلندت را می خوابانی آه ، وقتی که تو چشمانت را آن جام لبالب از جان دارو را سوی این تشنه جان سوخته ، می گردانی موج تشویشی عشق از دلم می گذرد روح گلرنگ شراب در تنم می گردد دست ویرانگر شوق پرپرم...

تو دلم گفتم کاش آدم بتواند دنیا را بالا بیاورد و این همه دروغ و ریا نبیند. دنیا به دست دروغگو ها و پشت هم اندازها و حقه بازها اداره می شود، مرده شِورش ببرد.

گاهی میفهمم رفتار آدما رو ولی ای کاش نمیفهمیدم ناخودا گاهه اینطور چیزها انگار آدما پیش بینی میشن برام..‌.

خاطرت هست ؟ حوالیِ این روزها بود که به من گفتی: "باید برای من باشی" و من از آن روز به این فکر میکنم کاش تمام جملات دستوری، عاشقانه بود....

بی تو تنهایی م قد می کشد دست نمی رسد به آرزوهام کاش شعرهایت نردبانم شوند

سلام، اینجا خواب من است یا خواب تو؟ صبح، کدام‌مان تنها می‌شود؟ می‌دانم، ‌برای رفتن آمده‌ای اما هنوز تو را دوست دارم مثل روستا که رودش را... معین دهاز پ.ن هیچ‌چیز به اندازه‌ی عشقی که منظور معینی نداشته باشد، فرساینده نیست.

تو را دوست دارم همچون طعم نان نمک‌آغشته آن‌چنان که گویی نیمه‌شبی تب‌آلود بیدار شوم لب بر شیر آب نهاده، آب بنوشم همچون بی‌خبری و اشتیاق، شادی و تردید وقت باز کردن بسته پستی سنگین. تو را دوست دارم همچون نخستین عبور از فراز دریا با هواپیما، به سان دل‌لرزه‌هایی غریب وقتی که آرام آرام تاریک می‌شود...

اگر کسی خصوصیتی را در حد کمال داشته باشد به فکرش خطور نمی‌کند که آن را به معرض نمایش بگذارد. «نعلی که صدا می‌کند حتما یک میخ کم دارد.»