افق تاریک
دنیا تنگ
نومیدی توان فرساست
می دانم !!!
ولیکن ره سپردن در سیاهی
رو به روشنی زیباست
می دانی ؟
به شوق نور در ظلمت قدم بردار ....
به این غم های جان آزار ........ دل مسپار !
که مرغان گلستان زاد
که سرشارند از آواز آزادی
نمی دانند هرگز ... لذت و ذوق رهائی را...