نتایح جستجو

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهاد کش فریاد که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم زتاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل بیا ای باد شبگردی...

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهاد کش فریاد که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم زتاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل بیا ای باد شبگردی...

[IMG] بی تکلم تکرار گام تو را پلک می زنم نزدیک تر بیا که از عشق به تو نزدیک تر منم

[IMG] بی تکلم تکرار گام تو را پلک می زنم نزدیک تر بیا که از عشق به تو نزدیک تر منم

[IMG] دستت را به مـن بـده نـتـرس بـا هـم خـواهـیـم پـریـد حـضـور و حـیـات و حوصله ی مـن از تـو درد و بـلا و بـی کسی های تـو از مـن

[IMG] دستت را به مـن بـده نـتـرس بـا هـم خـواهـیـم پـریـد حـضـور و حـیـات و حوصله ی مـن از تـو درد و بـلا و بـی کسی های تـو از مـن

دلم یک مزرعه میخواهد یک تو یک من وگندم زاری طلایی رنگ که هوایش ﺁکنده باعطرنفس های توباشد... [IMG]

دلم یک مزرعه میخواهد یک تو یک من وگندم زاری طلایی رنگ که هوایش ﺁکنده باعطرنفس های توباشد... [IMG]

دلم یک مزرعه میخواهد یک تو یک من وگندم زاری طلایی رنگ که هوایش ﺁکنده باعطرنفس های توباشد... [IMG]

صدایت درگوشم زمزمه می شود نگاهت درذهن مجسم ... ولی من تو را می خواهم نه خیالت را

صدایت درگوشم زمزمه می شود نگاهت درذهن مجسم ... ولی من تو را می خواهم نه خیالت را

تو که می آیی پنجره ای باز می شود پرده بی رنگ دلتنگی کنار می رود آرام میان جانم خانه می کنی

تو که می آیی پنجره ای باز می شود پرده بی رنگ دلتنگی کنار می رود آرام میان جانم خانه می کنی

سلام مهدیه جان

غم خانه عشق تو به رضوان ندهم ، یک خار تو را به صد گلستان ندهم تو معدن عشق آرزوهای منی ، من کفر تو را به گنج ایمان ندهم

منم به نوبه ی خودم نامزدیتون رو تبریک میگم. انشاءالله در پناه حق خوشبخت بشین:gol:

غم خانه عشق تو به رضوان ندهم ، یک خار تو را به صد گلستان ندهم تو معدن عشق آرزوهای منی ، من کفر تو را به گنج ایمان ندهم

غم خانه عشق تو به رضوان ندهم ، یک خار تو را به صد گلستان ندهم تو معدن عشق آرزوهای منی ، من کفر تو را به گنج ایمان ندهم

آنروز هوا هواي بي صبري شد خورشيد اسير ظلمت جبري شد روزي كه دلم هواي باريدن داشت تا آه كشيدم آسمان ابري شد

تو زخوبان خدا همدم و همراز منی کوری چشم بدان دمخور و دمساز منی چون تو را داده خدا، داده همه چیز مرا شکر این نعمت هرگز نتوان کرد ادا