نتایح جستجو

من سعی میکنم سعی میکنم با تمام وجودم با همه حواسم چیزی بگویم که به کسی بر نخورد من میخواهم من میخواهم اما نمیتوانم خوب بنویسم تمام کلمات در ذهنم یخ زده است تمام واژه ها را به یکباره گم کرده ام اشکال کار کجاست نمیدانم اصلا من هیچ چیز نمیدانم حتی نمیدانم این همه نمیدانم را از کجا آورده ام با گم...

من و این نم نم بارون من و این کوچه خالی من و یاد بودن تو تو خزون سردو خالی چی میگفتیم یاد من نیست هر چی بود گذشته انگار حالا من موندم و بارون تو سکوت کوچه این بار بده دستات و به دستام دست من خالی امروز فکر نکن چی بوده حرفها بذار خالی بشه دیروز من و این نم نم بارون تو رو یاد من میاره میدونم که...

ممنون دوست خوبم ،‌به نظرم متن قشنگي اومدگفتم براي دوستان با احساسم بذارم .

گویی تمام فرصت ها را از دست داده ام تمام فرصتهای خوب زندگی فرصتهای با دیگران بودن فرصتهای خندیدن و خنداندن و هر چه فرصت طلایی دیگر است همه را از دست داده ام چرا دستانم اینگونه خالیست چرا چشمانم آنچه را که میخواهد نمیابد و نفسهایم عطر با شکوهی را کم میاورد که مدتها پیش باد با خود آورده بود احساس...

نوشتن بهانه میخواهد مگر نه؟ کاش اینطور نبود کاش میشد بدون بهانه هم نوشت حال عجیبی دارم دوست دارم بنویسم و نمیتوانم سخت است بی بهانگی دشوار است بی یاد تو نوشتن از آن سخت تر کاش میتوانستم آرام باشم کاش میتوانستم هر روز به بهانه ای دگرگون نشوم کاش..............! اینقدر از من نخواهید شاد بنویسم وقتی...

من و دست خالی از تو تو و حس رفتن من من و دست پر ز بارون تو و بی من پرگشودن منم اینجا تک و تنها تویی اما سردو خاموش منو یاد خنده هایت تو ویاد من فراموش دستمو ببین که خیسه پر اشک پر آبه دستات و کجا گذاشتی که هنوز انگاری خوابه نمیشه باورم امروز تو همون دیروزی باشی همه چی یهو بهم ریخت نمیشه هر روزی...

نوک انگشتانم از حس گنگ بودنم ترک میخورد لبانم آوای پوچی را تکرار کنان زمزمه میکند چشمانم میبیند اما نمینگرد به آنچه که باید نگاهش کند گونه هایم هرم نفسهای باد را با حسی غریب لمس میکند و پاهایم بر راهی است که آخرش را ابر هم نمیداند خورشید اینگونه بر من نتاب لیاقت من تابش بی دریغ تو نیست نسیم...

انگار یه تیکه از روحمو یه گوشه جا گذاشتم نمیدونم چرا ولی حس میکنم تنها شدم واقعیت اینه که همیشه تنها بودم ولی یه مدت خودم و گول زده بودم انگار حالا باز بیدار شدم از یه خواب کوتاه نمیدونم خواب خوبی بود یا بد ولی هر چی بود تموم شد درست مثل یه سایه اومدو رفت مثل یه نسیم شاید هم مثل...

انگار یه تیکه از روحمو یه گوشه جا گذاشتم نمیدونم چرا ولی حس میکنم تنها شدم واقعیت اینه که همیشه تنها بودم ولی یه مدت خودم و گول زده بودم انگار حالا باز بیدار شدم از یه خواب کوتاه نمیدونم خواب خوبی بود یا بد ولی هر چی بود تموم شد درست مثل یه سایه اومدو رفت مثل یه نسیم شاید هم مثل...

انگار یه تیکه از روحمو یه گوشه جا گذاشتم نمیدونم چرا ولی حس میکنم تنها شدم واقعیت اینه که همیشه تنها بودم ولی یه مدت خودم و گول زده بودم انگار حالا باز بیدار شدم از یه خواب کوتاه نمیدونم خواب خوبی بود یا بد ولی هر چی بود تموم شد درست مثل یه سایه اومدو رفت مثل یه نسیم شاید هم مثل...

انگار یه تیکه از روحمو یه گوشه جا گذاشتم نمیدونم چرا ولی حس میکنم تنها شدم واقعیت اینه که همیشه تنها بودم ولی یه مدت خودم و گول زده بودم انگار حالا باز بیدار شدم از یه خواب کوتاه نمیدونم خواب خوبی بود یا بد ولی هر چی بود تموم شد درست مثل یه سایه اومدو رفت مثل یه نسیم شاید هم مثل...

انگار یه تیکه از روحمو یه گوشه جا گذاشتم نمیدونم چرا ولی حس میکنم تنها شدم واقعیت اینه که همیشه تنها بودم ولی یه مدت خودم و گول زده بودم انگار حالا باز بیدار شدم از یه خواب کوتاه نمیدونم خواب خوبی بود یا بد ولی هر چی بود تموم شد درست مثل یه سایه اومدو رفت مثل یه...

جاده ها منتظرند من کجا میروم اینگونه شتابان امروز دیگر اینجا کسی از من نمیخواهد که بمان جاده انگار منو فریاد میزنه میرم از اینور جاده به عبدیت به سلوک میگذارم سجده بر دامن دریا و درخت جاده داره منو فریاد میزنه برای اومدن دوباره انگار هنوز از فاصله ها میترسم ولی باید بروم جاده اسم منو فریاد...

من شکوه دریا را دیدم و با آبهایش رازو نیاز کردم تمام هستیم را در کناره ساحلش قدم زدم و کل خاطراتم را با موجهایش همراه ساختم آنجا من بودم و آسمان و ماه و دریا دگر چه میخواستم از این همه زیبایی وصف ناپذیر هر چه بود اوج بودن خدا بودو حقارت وجود من و عظمت ایران پر افتخار را در ذره ذره آبهای خلیج...

نقاب از چهره بردارم چه خواهد شد؟ تو را بی پرده بنویسم چه خواهد شد؟ بدون این حجاب خسته و خاکی مرا بی سایه بنویسی چه خواهد شد؟ نقاب از چهره میگیرم بیا اکنون نگاهم کن چه میبینی من خاکستری یا یک رهای از قفس رانده بدون این نقاب من تا کجا با خویش تنهایم کسی هرگز نمیداند نقابم را دگر باره به روی چهره...

از برزخ لحظه ها غافل بودم اما تو ، تلنگرم زدي حالا ديگر فاصله اي با دوزخ ندارم ! مرگ تدريجي ام را به سوگ نشسته ام زمين گيرم از اين همه ترديد و انتظار ، خدا هم ديگر نگاهش را برداشته ... شايد اينبار ديگر نبايد رو سياه تو و عشقت باشم ، اما با اين جسم بي روح چه بايد كرد؟! دنيا ديگر جايي ندارد و...

امروز دوباره کودک شدم و دلم بی تاب بود ! کاش می شد روزها را زود تر زندگی کرد.

شب می شود . ستاره ها می آیند شب تر می شود . ستاره ها چشمک نمی زنند صبح می شود . آدمها چشمک زنان چراغهای قرمز را رد می کنند !

آفتاب سوزان سراب رفتن و جاده یی که همیشه هست...