نتایح جستجو

تحصیل عشق و رندی آسان نمود اول آخر بسوخت جانم در کسب این فضایل

سلام من تازه اومد اینجا... در ادامه با شما خواهم بود فعلا برای شروع این سایت رو به دوستان معرفی میکنم کتابخانه http://shoubie.persiangig.ir/nask/Nask.htm

زندگی رسم خوشایندی است زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من وتو برود زندگی جذبه دستی است که می چیند زندگی نوبر انجیر سیاه، در دهان گس تابستان است زندگی بعد درخت است به چشم حشره زندگی تجربه شب پره در تاریکی زندگی حس قریبی است که یک مرغ...

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

دوش ديدم كه ملائك در ميخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پيمانه زدند

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند ای دریغا رازداران یاد باد

محرم راز دل شیدای خود کس نمی بینم زخاص و عام را

یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

مثل آنكه تنهايي -چقدر هم تنها -دچار رگ پنهان رنگها هستي؟ -دچار يعني چه؟ -دچار يعني عاشق ....

http://www.xpango.com/?ref=91545399

روزی دو که مهلتست می خور می ناب کین عمر گذشته در نیابی در یاب دانی که جهان رو به خرابی دارد تو نیز شب و روز ز می باش خراب

تا کی ز چراغ مسجد و دود کشنت تاکی ز زيان دوزخ و سود بهشت رو بر سر لوح بين که استاد قضا روز ازل آنچه بود نی بود نوشت

واقعا متاسفم با تمام وجودم امیدوارم هر چه زودتر حالشون خوب بشه...

به نظر من كامپيوتر زنه چون در تمام خصوصيات پسرانه هيچ تغييري در كامپيوتر ايجاد نميشه. يا به عبارتي رنگ عوض نمي كنن

چطور ميشه اون زن رو مقصر ندونست حالا پسر به شدت نادان بوده ولي غير از اينه كه از همون اول زن و پسرش قصد اخاذي داشتند از اين موردها كم اتفاق نمي افته... البته فقط تو ايراني كه حرمت ازدواج رو با كارهايي مثل صيغه هايي داراي تاريخ انقضا از بين بردند... واقعا متاسفم

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

مرسی ...:biggrin: فقط یکی مثل بور میتونسته اینطور جواب بده...

تو به من گفتی از این عشق حذر کن لحظه ای چند بر این آب نظر کن آب ایینه عشق گذران است تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است باش فردا که دلت با دگران است تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن با تو گفتم حذر از عشق ؟ ندانم سفر از پیش تو ؟ هرگز نتوانم روز اول که دل من به تمنای تو پر زد چون کبوتر...

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

شمه ای از داستان عشق شور انگیز ماست این حکایتها که از فرهــــاد و شیرین کرده اند