نتایح جستجو

یک دنیا سپاس دوست عزیزم.:gol::gol: بزن که سوز دل من به ساز می گویی ز ساز دل چه شنیدی که باز میگویی شهریار

اشتباه می‌کنند بعضی‌ها که اشتباه نمی‌کنند! بايد راه افتاد، مثل رودها که بعضی به دريا می‌رسند بعضی هم به دريا نمی‌رسند. رفتن، هيچ ربطی به رسيدن ندارد! علی صالحی

متقلب درون جامه ناز کی خبر دارد از شبان دراز

آيا شما که چهره ی تان را زير نقاب غم انگيز زندگی مخفی نموده ايد گاهی به اين حقيقت ياس آور انديشه می کنيد که زنده های امروزی چيزی به جز تفاله يک زنده نيستند فروغ فرخزاد

چه مهمانان بي دردسري هستند مردگان نه به دستي ظرفي را چرك مي كنند نه به حرفي دلي را آلوده تنها به شمعي قانعند و اندكي سكوت... حسین پناهی

ما با توایم و با تو نه ایم اینست بوالعجب در حلقه ایم با تو چون حلقه بر دریم

از من رمقی به سعی ساقی مانده است وز صحبت خلق بی وفایی مانده است از باده نوشین قدحی بیش نماند از عمر ندانم که چه باقی مانده است خیام

پناه بر تو ای فهم فراموشی! حالا بيا برای رسيدن به آرامش نزديکترين نامهای کسان خويش را بياد آوريم! علی صالحی

دیگر نمانده هیچ به جز وحشت و سکوت دیگر نمانده هیچ به جز آرزوی مرگ تنها شدم گریختم از خود ،گریختم شاید که این گریختنم زندگی دهد تنها شدم که مرگ اگر همتی کند شاید رهایم از این زندگی کند

رویی به روی ما نکنی حکم از آن توست بازآ که روی در قدمانت بگستریم

بیا بی خبر به خواب هفت سالگی بر گردیم غصه هامان گوشه گنجه بی کلید مشقهامان نوشته تقویم تمام مدارس در باد و عید یعنی همیشه همین فردا نه دوش و نه امروز ... علی صالحی

در اين دنيای درندشت هر چيزی به نحوی بالاخره زندگی می‌کند. باران که بيايد بيد هم دشمنی‌های خود را با اَرّه فراموش خواهد کرد. علی صالحی

در به روی همه بستیم ولی نتوان بست به خیال تو در خانه تنهایی را!

چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن تیر باران قضا را جز رضا جوشن مکن

ماهی کوچکی شدم در تنگ که فقط دور می زند خود را خسته از مرگ ،زندگی و سکون ماهی از حوض می پرد بیرون

خلوتی خواهیم و حالی با خیال خویشتن گر گذاردمان فلک آنی به حال خویشتن ما در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست عالمی داریم در کنج ملال خویشتن شهریار

تو نیستی كه ببینی چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است چگونه عكس تو در برق شیشه ها پیداست چگونه جای تو در جان زندگی سبز است هنوز پنجره باز است تو از بلندی ایوان به باغ می نگری درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها به آن ترنم شیرین به آن تبسم مهر به آن نگاه پر از آفتاب می نگرند تمام...

ما از این هستی ده روزه به جان آمده ایم وای بر خضر که زندانی عمر ابد است

ما لعبتکانیم و فلک لعبت باز از روی حقیقتی نه از روی مجاز یک چند در این بساط بازی کردیم رفتیم به صندوق عدم یک یک باز خیام

هم شاهد دیده ای و هم شاهد دل ای دیده و دل ز نور تو گشته خجل گویند کزین هر دو چه حاصل کردی؟ جز عشق ز عاشقان چه آید حاصل!