نتایح جستجو

تمام ناتمام من با تو تمام میشود شاعر بی نام و نشان صاحب نام میشود تمام من به نام تو،شعر دوباره میشود بند سکوت کهنه ام چارپاره میشود

اگه تا الان htc داشته، شک نکنید HTC one E8 رو انتخاب میکنه! همچیش عالیه این گوشی. z3 هم امکاناتش خیلی خوبه، البته دوستام g3 رو پیشنهاد میکنن. اما من طرفدار htcم :)

لپ تابم داره نفسای آخرشو میکشه و شارژرشم اینجا نیست :) با عرض معذرت باید برم. در آینده گه بنامه ای داشتیم حتما از نظرات و ایده های جالبتون استفاده میکنیم... شبتون بخیر :gol:

نمی توان غم دل را به خنده بیرون کرد ز خنده رویی گل تلخی از گلاب نرفت هعییییییییییییییییییی ... شب همه دوستان خوش :gol:

طرح جالبی بوده...این طرح ها القا میکنه خیلی خوبه... اما متاسفانه مسولین این نمایشگاه زیاد دلسوز نبودن و میخواستن از سرشون باز کنن البته خب کارشونم سنگین بود، برا همین منم بیشتر تصویر براشون آماده کردم

سلام. ممنون خوبم شما خوبید؟ والا یسری اینفوگرافی و پوستر اماده بردم برا چاپ و یه سری هم طرح برا غرفه ها دادم اما خودم نرسیدم برا درست کردنشون. مثل اینکه تا جایی که تونستن همونا رو پیاده کردن : )

من اگر عاشقانه می نویسم نه عاشقم و نه معشوق کسی! فقط می نویسم تا عشق یاد قلبم بماند... در این ژرفای دل کندن ها و عادت ها و هوس ها فقط تمرین آدم بودن می کنم ! همین..

تلخی لحن من از تلخی کام است مرنج خون به دل دارم و از دست غمم حوصله نیست

دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود...

آره قشنگه :smile: میخواید منم دوباره بنویسمش؟! :دی تو را كه هرچه مراد است در جهان داري چـه غم ز حال ضعيفـان نـاتوان داري

مرد چشم و گوش بسته، مشکلاتش کمتر است شاه بزدل، احتمال کیش و ماتش کمتر است! با زبان شاعران شهر خود بیگانه است آب با بنزین که باشد، اختلاطش کمتر است!

چراغی کهنه ام، وقت است خا موشم کنی، کم کم من آن افسانه ام باید فراموشم کنی، کم کم

فردا اگر بدون تو باید به سر شود فرقی نمی کند شب من کی سحر شود شمعی که در فراق بسوزد سزای اوست بگذار عمر بی تو سراپا هدر شود رنج فراق هست و امید وصال نیست این"هست و نیست"کاش که زیر و زبر شود رازی نهفته در پس حرفی نگفته است مگذار درد دل کنم و دردسر شود ای زخم دلخراش لب از خون دل ببند دیگر قرار...

تلخ کامم ، که به غمخواری من بنشیند ؟ شاد از آنم که به غمها بگذارید مرا دل دیوانۀ عاشق ، نشود پند پذیر بهتر آنست به خود وا بگذارید مرا

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

درد بي عشقي ز جانم برده طاقت ور نه من داشتم آرام تا آرام جاني داشتم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

تو را با غیر می بینم، صدایم در نمی آید دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار ترک رضای خویش کند بر رضای یار

شادي ندارد آنکه ندارد به دل غمي آن را که نيست عالم غم، نيست عالمي