نتایح جستجو

1419-1420

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

راه عشق ار چه كمینگاه كمانداران است هر كه دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

تا توانی دفع غم از خاطری غمناك كن در جهان گریاندن آسان است اشكی پاك كن

این چه استغناست یا رب؛ وین چه قادر حکمت است؟ کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست!

با چشم پرنیرنگ او حافظ مكن آهنگ او كان طره شبرنگ او بسیار طراری كند هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم ببخشید من تشکرام تموم شده

زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست در حق ما هرچه گوید جای هیچ اکراه نیست

یوسف مصر را بگو سكه به نام خود مزن هر پسری عزیز شد یاد پدر نمی كند

یوسف بدین رها شدن از چاه دل مبند این بار میبرند که زندانیت کنند

ترا در دل درخت مهرباني به چه ماند بر اشجار خزاني برهنه گشته و بي بار مانده گل و برگش برفته خار مانده

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا .

دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟ طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

الا يا ايها الساقي ادر كاسا و ناولها كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكل ها

مردان عشق را به هیاهو چه حاجت است رندان روزگار خموشی گزیده اند

دامن مفشان از من خاكی كه پس از من زین در نتواند كه برد باد غبارم

یا رب كجاست محرم رازی كه یك زمان دل شرح آن دهد كه چه گفت و چه‌ها شنید

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت روزی تفقدی کن درویش بی نوا را

تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی یك نكته‌ات بگویم خود را مبین كه رستی

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی وفا نکردی و کردم خطا ندیدی و دیدم شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم