نتایح جستجو

خانه ام ابری ست... خانه ام ابری ست یکسره روی زمین ابری ست با آن. از فرازِ گردنه خُرد و خراب و مست باد می پیچد. یکسره دنیا خراب از اوست و حواس من! آی نی زن که تُرا آوای نی برده ست دور از رَه کجایی؟ خانه ام ابری ست اما ابر بارانش گرفته ست. در خیالِ روزهای روشنم کز دست رفتندم من به روی آفتاب می برم...

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

تو امضاتون نوشته بودید: تا حالا یه دوست واقعی پیدا کردید؟ شوال من اینه که:آدمی که تو زندگیش یه دوست واقعی نداشته باشه پس چه جوری زندگی میکنه؟

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی

دل من گرفت ازین شب ، در این حصار بشکن در این حصار جادویی روزگار بشکن

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزرده گزند مباد

نمی رسند به هم دست اشتیاق من و تو که تو همیشه همانی که من همیشه همینم بهمنی

[IMG]

[IMG]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسیله آموز صد مدرس شد

[IMG]

[IMG]

یا عافیت از چشم فسون سازم ده یا آنکه زبان شکوه پردازم ده دردی و غمی که داده ای بازش گیر یا جان و دلی که برده ای بازم ده رهی

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها

نزدیک شد آن دم که رقیب تو بگوید دور از رخت این خسته رنجور نماندست

دی کوزه‌گری بدیدم اندر بازار بر پاره گلی لگد همی زد بسیار و آن گل بزبان حال با او می‌گفت من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار خیام

من که در یاران ندیدم محرمی بر لب دریا بیاسودم دمی

تولدت مبارک!!!!!!!!!!!!!!!!!

شراب تلخ می خواهم که مرد افکن بود زورش که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش