نتایح جستجو

زندگی.. نوشتن شعرهای کوتاه در شبهای بلند نیست اما من فقط نشسته ام و شعر می‌نویسم برای تو.. برای گلهای شب بو...

هرگز باور نمي‌كنم كه سال‌هاي سال، همچنان زنده ماندنم به طول انجامد. يك كاري خواهد شد. زيستن مشكل شده است و لحظات چنان به سختي و سنگيني بر من گام مي‌نهند و دير مي‌گذرند كه احساس مي‌كنم، خفه مي‌شوم. من اکنون احساس می کنم بر تل خاکستری از همه آتش ها و امیدها و خواستن هایم تنها مانده ام و گرداگرد...

سلام چطوري؟‌ حالت خوبه؟

به ساعت نگاه میکنم حدود سه نصف شب است چشم میبندم که مبادا چشمانت را از یاد برده باشم و طبق عادت کنار پنجره میروم سوسوی چند چراغ مهربان و سایه کشدار شبگردان خمیده و خاکستری گسترده بر حاشیه ها و صدای هیجان انگیز چند سگ و بانگ آسمانی چند خروس از شوق به هوا میپرم چون کودکیم و خوشحال که هنوز معمای...

وقتی تو باز می گردی کوچک ترین ستاره ی چشمم خورشید است و اشتیاق لمس تو شاید شرم قدیم دست هایم را، مغلوب می کند وقتی تو نیستی شادی کلام نامفهومی است و «دوستت می دارم» رازی است که در میان حنجره ام دق می کند وقتی تو نیستی من فکر می کنم...

بله ياسييي؟

هی فلانی! زندگی شاید همین باشد؟ یک فریب ساده و کوچک آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را جز برای او و جز با او نمی خواهی... من گمانم زندگی باید همین باشد ! زندگی شاید همین باشد یک فریب ساده کوچک آن هم از دست عزیزی که برایت هیچ کس چون او گرامی نیست بی گمان باید همین باشد ...

نه! كاری به كار عشق ندارم! من هیچ چیز و هیچ كسی را دیگر در این زمانه دوست ندارم انگار این روزگار چشم ندارد من و تو را یك روز خوشحال و بی‌ملال ببیند زیرا هر چیز و هركسی را كه دوستر بداری حتی اگر كه یك نخ سیگار یا زهرمار باشد از تو دریغ می‌كند... پس من با همه وجودم خود را زدم به مُردن تا روزگار،...

با گریه های یکریز ، یکریز ... مثل ثانیه های گریز با روزهای ریخته در پی باد با هفته های رفته با فصل های سوخته با سال های سخت رفتیم و ... سوختیم و ... فرو ریختیم ! با اعتماد خاطره ای در یاد امّا . . . آن اتفاق ساده نیفتاد

دشت ها آلوده ست در لجنزار گل لاله نخواهد روييد در هواي عفن آواز پرستو به چه کارت آيد ؟ فکر نان بايد کرد و هوايي که در آن نفسي تازه کنيم گل گندم خوب است گل خوبي زيباست اي دريغا که همه مزرعه دلها را علف هرزه کين پوشانده ست هيچکس فکر نکرد که در آبادي ويران شده ديگر نان نيست و همه مردم شهر بانگ...

نه کوه قاف نه تا آسمان نه تا ناهید مرا به کوچه محبوب خوب من ببرید به کوچه باغ پر از وهم - خلوت شاعر - به طواف قامت آن سرو که سرو باغ ارم را ز خود خجل می کرد به روز واقعه - تابوت من طواف دهید و اسب اشهب شب در سپیده دم می راند و کوچه باغ که تنها انیس مستی بود که عاشقانه ترین شعر تازه را می...

با هر زبان كه من بتوانم شعري به دلفريبي ناز نگاه تو شيرين و دلنشين بسرايم و آن نغز ناب را مثل تبسم تو كه شعر نوازش است روزي هزار بار بخوانم آنگاه پيش رخت زبان بگشايم

مسییییییی ____________ می‌خواهم خواب اقاقیاها را بمیرم. خیالگونه، در نسیمی کوتاه که به تردید می‌گذرد خواب اقاقیاها را بمیرم. می‌خواهم نفس سنگین اطلسی‌ها را پرواز گیرم. در باغچه‌های تابستان، خیس و گرم به نخستین ساعت عصر نفس اطلسی‌ها را پرواز گیرم. حتی اگر زنبقِ کبودِ کارد بر سینه‌ام گل دهد...

چه روزهایی خوب که در من و تو گل آفتاب می رویید به شهر شهره شعر و شراب می رفتیم به کشهکشان پر از آفتاب می رفتیم قلندرانه گریبان دردیه تا دامن به آستانه حافظ خراب می رفتیم و چشمهای تو با من همیشه می گفتند " رها شو از تن خاکی از این خیال که در خیل خوابها داری مرا به خواب مبین بیا به...

سلام.. ممنون تو خوبی؟

دیشب باران.. قرار با پنجره داشت روبوسی آبدار با پنجره داشت یكریز به گوش پنجره پچ‌پچ كرد چك‌چك.. چك‌چك... چكار با پنجره داشت؟

از تمام رمز و رازهای عشق جز همین سه حرف جز همین سه حرف سادۀ میان تهی چیز دیگری سرم نمی‌شود من سرم نمی‌شود ولی... راستی دلم كه می‌شود!

اگر ماه بودم.. به هر جا که بودم سراغ تو را از خدا می‌گرفتم. وگر سنگ بودم.. به هر جا که بودی سر رهگذار تو جا می‌گرفتم. اگر ماه بودی.. به صد ناز.. شاید شبی بر لب بام من می‌نشستی. وگر سنگ بودی.. به هر جا که بودم مرا می‌شکستی.. مرا می‌شکستی... [IMG]

مسی.. عید توأم مبارک.....

سلام.. عید توئم مبارک.. خوبی؟