نتایح جستجو

مرسی داداش

هههه باحال بود

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . .

اینو به مامانم بگو..ووواللا

شعرش این بود: ما گلیم ما سنبلیم ما بچه های بلبلیم...باز میشیم بسته میشیم...اگر به ما اب نرسه پرپر میشیم میافتیم زمین

نون و پنیر و گردو و عسل چای

بهم میگفت خیلی مغرورم... هیچ وقت فکرشو نمیکرد غرورمو به خازرش بشکونم...اولین باری که شکوندم خودش مونده بود و باورش نمیشد....بعدا فهمیدم عشق که دیگه غرورنمیخواد و حالا من در مقابل اون دیگه غروری ندارم..

ایشالله که بی نتیجه نمیمونی البته اگه خوبه

ایشون کیه؟؟