دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه مارا عتشی دست داد
نام توبردم لبم اتش گرفت شعله به دامان سیاوش گرفت
نام تو ارامه جان من است نامه تو خط امان من است
ای دوسه تا کوچه زما دورتر
کاش که این فاصله را کم کنی
محنت این غافله را کم کنی
کاش که همسایه ما میشدی
مایه اسایه ما میشدی