نتایح جستجو

شعر من صبح ز تو ، شب ز تو می گوید پای من شکوه ندارد ، راه تو می پوید

محو گلشن شده ام, مملو از عطر توست هر چه سرودم از تو, سرشار از شعر نوست

مانده ام با شوق دوستی ات چه کنم وانگه که روی از درد نیستی ات چه کنم

مبهوت است دلم، در گذر خاطره ها باور عشق نکند، حفظ کند فاصله ها

ای مرامت را سپاس، ای معرفت به به، بازم نون و ماس، ای معرفت رحمتی پنیر و نان را یاد باد یاد باد آن روزگاران یاد باد!

در خلوت باغ... زیر سایه ی درخت گیلاس.. آخرین خنده ی تو را تجسم کردم..... لحظه هایی که صدای تو... سکوت گنجشکان بود... (م)

هر روز همانجا ایستاده ایم... جایی که به هم نمی رسیم... پشت نگاه سرد ما هیجان شعله می کشد.. و کنج پستوهای غرورمان، چه آرام عشق خوابیده است... (م)

چه بگویم که شعر من تر نشود سحر در محفل ما آخر نشود رحمتی را چه کنم گر که ربطی دارد احتمالا واکمنی یا که ضبطی دارد!

گر رحمتی همیشه دل شاد شود سرو و کاج و مو، همدم شمشاد شود (چه ربطی داشت!)

ای پیران تبریک من را بپذیرید، لطفا :gol: سوغاتی هرچه خواهی روی چشمم، حتما خار گل شاخ شد در شعر اسی ای فریاد صد هزاران بیت و مصرع، همه رفتند بر باد

:w34:

دانم که جان سپردن دل چه بود نسپرم دل به کسی، هر که بود

حال که دستی در شعر نو هم داری بگذار تا قلک خود برشکنم گر که پولی در آن موجود بود عیدی ات گران خواهد بود فقط مراقب باش از شدت شادی آب را گل نکنی..

عیدی ات نزد من نیست، ای گل پسر، ای رحمتی! خود بگو که عیدی ات چیست، ای گل پسر، ای رحمتی؟

از بس که بداهه من سرودم رنگ غم ز جان دل زدودم بی وفا دلخوش حرف دل تو هرکه بودست, من نبودم..

عید بر یاران غار تبریک باد دل هاتان پر ز شنگولی و شاد! باران امشب بی تو مهتابی نبود رحمتی هم تو باشگاه آفتابی نبود!

ای دو چشمانت چمنزاران من داغ چشمت خورده بر چشمان من پیش از اینت گر که در خود داشتم هر کسی را تو نمی انگاشتم فروغ فرخزاد

;) مرسی

ظاهرا دیر آمدم و کفگیر ته دیگ خورده است بلبل خوشخوان ما، آن رحمتی دلمرده است باران دیگر نبارد تا سحر بر پشت بام آوا آن گل شیرین سخن پژمرده است

از عشق نگو که یاد فرهاد بخیر یاد لیلی و شیرین و بامشاد بخیر! اشکان بهانه بی بهانه زود خسته نشو از این زمانه