نتایح جستجو

تا كه ديدم قطره هاي اشك را گو كه با دندان گرفتم مشك را

ز ازل تا به ابد ، مست ولایَ تو ، شده ام گرچه روشن نشد این چشم ، فدایت شده ام

وقت بیداری شده – اشک خون جاری شده در چنین هنگامه ای – وقت غمخواری شده

هنوزم چشمام از رفتن دستای تو خیسن با اشکام روی گونم یادگاری می نویسن هنوزم جای دستات روی شونه هامه شایدم واسه اینه که هنوز غم تو صدامه توکه باور نداری هنوز عاشق ترینم شبا به یاد تو کنار پنجرخ مینشینم تا شاید روی ماهت و توی اسمون ببینم تو که باور نداری هنوز عاشق ترینم کجایی تا ببینی منو این صورت...

قفس شیشه ای..... نمیدانم از تو دلگیر باشم یا از دست روزگار نمی دانم با نداشتن شانس این کابوس را توجیه کنم یا آن را هدیه ی تقدیر بدانم. داستان زندگی ام داستان ماهی کوچکی است که روی زمین افتاده و به تکه های شکسته شده ی ظرف شیشه ای که چندی پیش قفس زیبای زندگی او بود، می نگرد و حال قدر قفس عشق را...

تنهایم نگزارید..... سلام به ذره ای امید که در سیاهی قلبم گم شده تا یاس و نا امیدی جولان بدهند. سلام به روح خسته ام که با واژه ی افسردگی وجود سرد و خاموش خود را توجیه می کند. سلام به جسم افسونگر که تا خرخره در باتلاق گناه فرو رفته است. سلام به بدبینی ام که آبی آسمان را سیاه رنگ میکند. بد بینی...

بچه که بودیم..... بچه که بودیم دلمان به حال زن همسایه می سوخت که مرغهایش مرده بودند.دل کوچکمان چه بزرگ بود با اینکه نمی دانستیم قبله کدام طرف است به سمت شمال به نماز می ایستادیم و برای بهبودی دختر کوچولوی همسایه دعا می کردیم. بچه که بودیم چه قلب رئوفی داشتیم ، پدر که به خانه بر میگشت به آغوشش...

اولین قطره های باران. به یاد دارم بی اعتنایی ها را ، به یاد دارم بی توجهی ها را و حال سردرگم وحیرانم چه شده است این بشر را مگر تنفر را فراموش کرده اند .مگر من نبودم که یک عمر به سختی تحمل میشدم مگر من نبودم که جایی در این دنیای آنها نداشتم. مهربانی برای من حسی نااشناست مرا ببخش که نمیتوانم...

تا تواني دلي بدست آور دل شكستن هنر نمي باشد

از شب ریشه سرچشمه گرفتم. و به گرداب آفتاب ریختم بی پروا بودم:دریچه ام را به سنگ گشودم.

يك شب آتش در نيستاني فتاد سوخت چون شمعي كه در جاني فتاد

تو بگریزی از پیش یک شعله خام من استاده‌ام تا بسوزم تمام

و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

من از این دل به عذابم دل ز من پر از شکایت گریه هام خیلی زیاده می تونه باشه حکایت

محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت مست گفت ای دوست این پیراهن است افسار نیست

یاری اندر کس نمیبینم ،یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستاران را چه شد به روی چشم. از شما هم تشکر میکنیم.

دلبرا دست امید من و دامان شما سـر ما و قـدم سـروِ خرامان شما

از آن دیوار کوتاه بپرم پایین و لی لی کنان به سیبی شیرین

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

سلام عرض میکنم خدمت جدیدترین کاربر محترم. امیدوارم که حالت خوب باشد. خداحافظ دوست جدید و محترم و عزیز.