نتایح جستجو

یک نفر اسممو صدا کرد تو بودی یا جیرجیرک آواز می خوند؟ جیرجیرک آواز می خوند

تا خواستم كه بگسلم اين رشته نگاه قلبم تپيد و باز مرا سوي او كشاند

در میان مهربانیهای من هیچکس در قلب من مأوا نکرد

من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد وز خوابه خوش مستی بیدار نخواهم شد

افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت

دي شيخ با چراغ همي گشت گرد شهر كز ديو و دد ملولم و انسانم آرزوست

من که ديده به ديدار دوست کردم باز چه شکر گويمت اي کارساز بنده نواز

زان مي كه داد حسن و لطافت بارغوان بيرون فكند لطف مزاج از رخش نجوي

تا تو رفتی ناگهان باران گرفت اشك در دیده دوباره جان گرفت

تو از تبار خنده و من از تبار شيونم تو از نژاد شيشه و من از نژاد آهنم

در خرابات طريقت ما به هم منزل شويم كاين چنين رفته‌ست در عهد ازل تقدير ما

دليل راه شو اي طاير خجسته لقا كه ديده آي شد از شوق خاگ آن درگاه

نگارم دوش در مجلس بعزم رقص چون بر خاست گره بگشود از ابرو و بر دلهاي ياران زد

دگر آنک بر گرگ بدرید پوست همه روم یکسر پر آواز اوست

دست از طلب ندارم تا كام من برآيد يا تن رسد به جانان يا جان ز تن برآيد

شاهد من در جهان نظير ندارد بوى سر زلف او عبير ندارد ابروى همچون كمان بسيست وليكن هيچ كس آن قامت چو تير ندارد

از جان طمع بریدن آسان بود ولیكن از دوستان جانی مشكل توان بریدن

دلم بجو كه قدت همچو سرو دلجوي است سخن بگو كه كلامت لطيف و موزون است

تو او را پذیرفتی و دینش را بیاراستی راه و آیینش را

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت در این شب سیاهم گم...