نتایح جستجو

با درود حكايتي ازكريم خان زند مردی به دربار خان زند می رود و با ناله و فرياد می خواهد تا كريم خان را ملاقات كند... سربازان مانع ورودش مي شوند ! خان زند ناله و فرياد مردی را مي شنود و مي پرسد ماجرا چيست؟ پس از گزارش سربازان به خان ؛ وی دستور مي دهد كه مرد را به حضورش ببرند... مرد به حضور...

با درود اگر هر دو جهان بر من بشورند ز شور عشق کم نکنم زمانی مرا جانا از آن خویشتن خوان توانی دید خود را تا توانی

سپاس سپاس با درود بمناسبت امکان استفاده از فونت زيباي ایران نستعليق به باغ سایه‌ بیدست و آب در سایه ازین سپس من و جانان و خواب در سایه به بانگ نوش، مگر ساقیم کند بیدار چو خفته باشم و مست و خراب در سایه توضیح : برای دیدن این فونت باید فونت ایران نستعلیق را روی سیستم خود نصب کنید.

با درود دوستان گر به دوستان نرسند اندرین روزگار معذورند انوري

با درود مستی او مایه‌ هشیاریش خفته همه خلق ز بیداریش

با درود خواهی به لطفم گو بخوان خواهی به قهرم گو بران طوعا و کرها بنده‌ام ناچار فرمان می‌برم درمان درد عاشقان صبرست و من دیوانه‌ام نه درد ساکن می‌شود نه ره به درمان می‌برم ای ساربان آهسته رو با ناتوانان صبر کن تو بار جانان می‌بری من بار هجران می‌برم ای روزگار عافیت شکرت...

با درود خواهش می کنم ، وظیفه بود. به امید دیدار :gol:

با درود ترا جان گفتم ای دلبر تو دانی که من این از زبان گفتم؟ نگفتم ! دهلوی

با درود مردم نه عجب صورت عشقم که بدانند بی‌عشق نشستن عجب از مردم دانا هر لحظه زبان فاش کند سر دل من پیوسته ز دست تو برنجیم، زبانا اوحدی

با درود دراين درگه كه گه گه كه كه و كه كه شود ناگه مشو غره به امروز كه از فردا نه اي آگه

با درود تا بکند جانب بالا نظر تا بکند جانب دریا نظر

با درود من بخل و سخا نثار کردم ای بیش ز حاتم از سخا من

با درود دردم همی فرستی هر ساعت از برخود باز آر به درد دوری درمانم، از که باشد؟

کودکی کودکی با درود کاش به زمانی برمی گشتم که همه غصه ام شکستن نوک مدادم بود.

با درود تا توانی به گرد شادی گرد کایدت گاه آنکه نتوانی انوری

با درود دل در آن یار دلاویز آویخت فتنه اینست که آن یار انگیخت دل و دین و می و عهد و قوت رخت بر سر به یکی پای گریخت

با درود یاران که شبی فرقت یاران نکشیدند اندوه شبان من بی‌یار ندانند

با درود مستم ز دو چشم نیمه مستش وز پای درآمدم ز دستش

با درود من و مست و تو دیوانه ما را که برد خانه صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه

با درود زیبا نبود شکایت از دوست زیبا همه روز گو جفا کن