نتایح جستجو

:redface:راس ميگيا حواس كه واسه آدم نميذارن!!

درياب که از روح جدا خواهی رفت در پرده اسرار فنا خواهی رفت می نوش ندانی از کجا آمده ای خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

دمت گرم ! من مهندسي پزشكي(بيوالكتريك) خوندم تو علوم تحقيقات تابستون تموم كردم:smile:

پس امين جان عكس بچگيهاتو بذار ببينيم! ;)

مشكلي دارم ز دانشمند مجلس باز پرس توبه فرمايان چرا خود توبه كمتر ميكنند؟

مرسي امين جان نازي از خودتونه!:surprised: نيما راس ميگي ؟

يارب اين شمع دل افروز كاشانه ي كيست؟ جان ما سوخت بپرسيد كه جانانه ي كيست؟

ز آن می که حيات جاودانيست بخور سرمايه ي لذت جوانی است بخور سوزنده چو آتش است ليکن غم را، سازنده چو آب زندگانی است بخور

دوست من حتما ميدوني يه جمله ي ادبي محدوديتي رو نمي پذيره مي تونه بلند، كوتاه، بدون فعل (حذف فعل)، و يا حتي بدون فاعل بيان بشه همونطوري كه نوشته هاي دكتر شريعتي، حميد مصدق، شاملو، اخوان و... پر از جمله هاي بلنده اما از نظر درك معني حق با توعه، جمله ي كوتاه قابل درك تره موافقم ممنونم ازت...

1. ( :w25:خوبه نيما جان؟ ) چرا اين نيما همش روش و از ما ميگيره؟

دل بيمار شد از دست رفيقان مددي تا طبيبش به سر آريم و دوايي بكنيم

خوب كجا بوديم؟ رنگ مورد علاقه ات چيه؟ چرا بعضي ها بهت ميگن استاد؟:D كدوم شاعر؟ راست دستي يا چپ دست؟ از كدوم تاپيك بيشتر از همه خوشت ميياد؟ خرس يا كرگدن؟:surprised: نسوختي اين همه مدت رو صندلي داغ نشسته بودي؟:w25: دوست داري كي پيشت باشه الان؟

ممنون از نظر خوبت دوست من ممكنه بگي منظورت كجاهاست؟:smile:

چون عكس آواتارم و عوض كردم عكسم و دوباره گذاشتم!:smile: اينم يكي ديگه اينم پسرداييمه

يامين

تيشه را بايست اول بر سر خسرو زدن جوهر مردانگي در بازوي فرهاد نيست

هميشه صحبت كردن بهترين راهه و بايد به طرف اطمينان بدي كه صداقتش برات مهمتر از هرچيزيه اونوقت يا اون با صداقت به همه چي اعتراف ميكنه يا از ترس يا آبرو يا ... ممكنه كه باز راس نگه كه در اون صورت بايد تحقيق كني تا به نتيجه برسي در آخر هر دو راه عكس العملمون بستگي به شخصيت خودمون و به عملي كه انجام...

ممنون دوست من مسلما مخاطب شخصی بود که یک عشق بیکران رو تنها گذاشت

آمد اما درنگاهش آن نوازشها نبود دل همان دل بود اما مست و بي پروا نبود بر لب خندان او غوغاي دل خاموش بود آخر آن تنها اميد جان من تنها نبود

روز و شبت به لذت بخشي نسيم بهاري، آنگاه كه لب دريا نشسته اي گم شده ي شبهاي پاييزي! رنج شبها و روزهاي بي تو تمام شدني نيست پيوند جاودانه! افسوس و صد افسوس از بيگانه روزگار كه اين چنين به كشتن ياران برخاست گناه دستهاي كوچكش آنگاه كه بر قلبش نشست تا سوگند ياد كند : تا ابد به تمامي از آن...