نتایح جستجو

جز خدا کیست که در سایه ی مهرش بخزیم ؟ رحمت اوست که هر لحظه پناه من و توست

تکلیف پایِ عابرِمـان چیست؟ آیه ای از آسِمـــانِ فاصلـــه نـازل نمی شود

سر رشته شاديست خيال خوش تو سرمايه گرميست مها آتش تو هرگاه كه خوشدلي سر از ما بكشد رامش كند آن زلف خوش سركش تو

پیش کش نگاه تو هر چه که هست میکنم شعر من است عالمم ، عالم من برای تو....

بهار بود و تو بودي و عشق بود و اميد بهار رفت و تو رفتي و هرچه بود گذشت

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم...

تا کوچه های ساکت مهتاب می برد هر شب چه عاشقانه مرا رد پای تو

نالیدن بلبل زنو آموزی عشق است هرگز نشنیدم ز پروانه صدایی...

رفتي و غمت کرد به ما انچه دلش خواست ما را گله ای نيست که از ماست که بر ماست چشمم اگر از اشک شبانگاه چو درياست ما را گله ای نيست که از ماست که بر ماست.

چه بيرحم مي شوي تقدير، آن گاه که مي گويي: تقصير خودت بود!!

به تکلم به خموشی به تبسم به نگاه می توان برد به هر شیوه دل آسان ازمن

عاشقانه ترین نگاهم را روی قایقی از باد نشانــــدم و پارو زنان سوی تو فرستارم وقتی به ساحل نگاه تو رسیـــــــد تو چشمانت را بستی و قایقم غرق شد

حالمان بد نیست غم کم میخوریم کم که نه هر روز کم کم میخوریم آب میخواهم سرابم می دهند عشق می ورزم عذابم می دهند

همینطوره به شعر علاقه دارم

هر آنکه جانب اهل وفا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد حدیث دوست نگویم، مگر به حضرت دوست که آشنا سخن آشنا نگه دارد

رخت بر بست ز دل شادي و هنگام و وداع با غمت گفت كه يا جاي تو يا جاي من است

تا کی به فکر معجزه در انتظار حادثه سوار سرنوشت تویی پشت غبار حادثه تا کی به ظلمت گم شدن زانو زدن جادو شدن خدا ندارد احتیاج به نذر تو نیاز من

سنگدلا چرا دگر، جور و جفا نمی کنی؟ جور و جفا بکن اگر، مهر و وفا نمی کنی!

اندر طلب دوست همی بشتابم عمرم به کران رسید و من در خوابم گیرم که وصال دوست در خواهم یافت این عمر گذشته را کجا در یابم

گرچه میدانم نمیایی ولی هر دم زشوق سوی در می آیم و هر سو نگاهی میکنم