نتایح جستجو

مژده اي دل كه دگز باد صبا بازآمد هدهد خوش خبر از طرف سبا باز آمد

من اگر كامروا گشتم و خوشدل چه عجب مستحق بودم و اين ها به زكاتم دادند

اگر داغ دل بود، ما دیده ایم اگر خون دل بود، ما خورده ایم اگر دل دلیل است، آورده ایم اگر داغ شرط است، ما برده ایم اگر دشنه دشمنان، گردنیم اگر خنجر دوستان، گرده ایم گواهى بخواهید، اینک گواه همین زخم هایى که نشمرده ایم! دلى سر بلند و سرى سر به زیر از این دست عمرى به سر برده ایم

در دل من چيزي است مثل يك بيشه نور مثل خواب دم صبح و چنان بي تابم كه دلم مي خواهد بدوم تا ته دشت بروم تا سر كوه دورها آوايي است كه مرا مي خواند...

مي تراود مهتاب ... مي درخشد شبتاب نيست يك دم شكند خواب به چشم كس و ليك غم اين خفته چند خواب در چشم ترم مي شكند

تكيه‌ داده‌ام‌ ‌به‌ باد با عصاي‌ استوايي‌ام‌ روي‌ ريسمان‌ آسمان‌ ‌ايستاده‌ام‌ بر لب‌ دو پرتگاه‌ ناگهان‌ ناگهاني‌ از صدا ناگهاني‌ از سكوت‌ زير پاي‌ من‌ ‌دهانِ درّهِ‌ سقوط‌ ‌بازمانده‌ است‌ ناگزير با صدايي‌ از سكوت‌ تا هميشه‌ روي‌ برزخ‌ دو پرتگاه‌ ‌راه‌ مي‌روم‌

ياد باد آنكه نهانت نظري با ما بود رقم مهر تو بر چهره ما پيدا بود

تا كي به تمناي وصال تو يگانه اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه

تو خاموشي كه بخواند؟ تو ميروي كه بماند؟ كه بر نهالك بي برگ ما ترانه بخواند؟

اگر آن ترك شيرازي به دست آرد دل ما را به خال هندويش بخشم سمرقند و بخارا را

در ازل پرتو عشقت ز تجلي دم زد عشق پيدا شد و آتش به همه عالم زد جلوه اي كرد رخت ديد ملك عشق نداشت عين آتش شد از اين غيرت و بر آدم زد

دور گردون گر دو روزي بر مراد ما نرفت دائما يكسان نماند حال دوران غم مخور

تو اگر در تپش باغ خدارا ديدي همت كن و بگو ماهيها حوضشان بي آب است

رفت در ظلمت شب آن شب و شبهاي دگر هم نگرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم نكني ديگر از آن كوچه گذر هم بي تو اما به چه حالي من از آن كوچه گذشتم...

يارب سببي ساز كه يارم به سلامت بازآيدو برهاندم از بند ملامت

عيد شما هم مبارك...

نصيحت گوش كن كين در بسي به از آن گوهر كه در گنجينه داري

سفرت به خير اما تو و دوستي خدارا چون از اين كوير وحشت به سلامتي گذشتي به شكوفه ها به باران برسان سلام مارا

هان مشو نوميد چون واقف نئي از سر غيب باشد اندر پرده بازي هاي پنهان غم مخور

ياد ايامي كه در گلشن فغاني داشتم در ميان لاله و گل آشياني داشتم