نتایح جستجو

در ره پر خطر عشق بتان بيم سر است بر حذر باش در اين راه که سر در خطر است پيش از آنروز که ميرم جگرم را بشکاف تا ببيني که چه خونها ز توام در جگر است

تو از دست که می‌خوردی؟ که خشم آلوده‌ای دیگر مگر با دشمنان ما قدح پیموده‌ای دیگر؟ ز شادیها چه بنشستی؟ به عزتها چه برجستی؟ اگر دشمن ندانستی که بی ما بوده‌ای دیگر

امروز چون گذشتی برما؟ عجب، عجب! ماه نوی که گشتی پیدا، عجب، عجب! خوبت رخست و زیبا، بنشین، نکو، نکو شاد آمدی و خرم، فرما، عجب، عجب!

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت وز بستر عافیت برون خواهم خفت باور نکنی خیال خود را بفرست تا در نگرد که بی تو چون خواهم خفت

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

شيشه ي دل را شکستن احتياجش سنگ نيست اين دل با نگاهي سرد پرپر مي شود

آخرِ بازی عاشقان سرشکسته گذشتند، شرم‌سارِ ترانه‌هایِ بی‌هنگامِ خويش.و کوچه‌ها بی‌زمزمه ماند و صدایِ پا. سربازان شکسته گذشتند، خسته بر اسبانِ تشريح،و لتّه‌هایِ بی‌رنگِ غروری نگون‌ساربر نيزه‌های‌ِشان. تو را چه سود فخر به فلک بر فروختنهنگامی که هر غبارِ راهِ لعنت‌شده...

عاشق نشدي وگرنه مي فهميدي ، پائيز بهاريست که عاشق شده است ... زرد است که لبريز حقايق شده است ... سرد است که با درد موافق شده است

آذربایجان: آتورپاتکان نگهدار آتش است(فارسی دری) آرژانتین: سرزمین نقره(اسپانیایی) آفریقای جنوبی: سرزمین بدون سرما (آفتاب) جنوبی(لاتین،یونانی) آفریقای مرکزی: سرزمین بدون سرما(آفتاب)مرکزی(لاتین،یون� �نی) آلبانی: سرزمین کوهنشینان آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن(فرانسوی - ژرمنی)...

سلام :gol::gol::gol:

ماه مجلس خوانمت یا سرو بستان ای پسر میر میران خوانمت یا شاه میدان ای پسر

:gol::gol::gol::gol:

دوش به خواب ديده‌ام روي نديده ی تو را وز مژه آب داده‌ام باغ نچيده ی تو را قطره خون تازه‌اي از تو رسيده بر دلم به که به ديده جا دهم تازه رسيده ی تو را

شب فراق نخواهم دواج دیبا را که شب دراز بود خوابگاه تنها را ز دست رفتن دیوانه عاقلان دانند که احتمال نماندست ناشکیبا را

دلا یاران سه قسم اند گر بدانی زبانی اند و نانی اند و جانی به نانی نان بده از در برانش تو نیکی کن به یاران زبانی

سلام من که اینجام

تازه شد آوازه ی خوبي ، گلستان ترا نغمه سنج نو، مبارک باد، بستان ترا خوان زيبايي به نعمتهاي ناز آراست، حسن نعمت اين خوان گوارا باد مهمان ترا

تا کی کشم جفای تو؟ این نیز بگذرد بسیار شد بلای تو، این نیز بگذرد عمرم گذشت و یک نفسم بیشتر نماند خوش باش کز جفای تو، این نیز بگذرد