زن
همه چیزش شعر است ؛
چشمش
مویش
بویش ...
" زن " که باشی همه کارت شعر از کار در می آید ؛
چای دم کردنت
جانم گفتنت
قاصدک فوت کردنت ...
اما
مردها همیشه شاعرهای بهتری هستند !!
" مرد " که باشی
برای شاعری همیشه
سوژه ای به زیبایی یک زن داری:D
اگر زنی در کار نباشد
عشقی هم در کار نیست
شکسپیر و حافظ و رومئو و ژولیت
و شیرین و فرهاد ول معطلعند...
اگر روزی زن ها بخواهند از این جا بروند
تقریبا همه ی ادبیات و سینما و هنر دنیا را
با خودشان میبرند….
از خوشی های روزگار
همین بس که آدمیزاد به همه چیز عادت می کند
به رفتن
به ماندن
به داشتن ِ کسی و بعد به نداشتنش
به بودن ، به نبودن
به عشق، به بی عشقی
به حرف زدن ، به سکوت ، به دل بستن ، به دل کندن
به صندلی خالی ، به حضور تازه وارد ، به جای خالی اش حتی
به خندیدن ، به گریستن ، به استرس ، به آرامش
به...