رو سر بنه به بالین، تنــها مرا رهــا کن ترکِ مـــن خرابِ شبــــگردِ مبتــــــلا کن ماییم و موج سودا، شب تـا به روز تنها خواهی بیــا ببخشا، خواهی برو جفا کناز من گذر، تا تـــو هم در بـــلا نیــــفتی بگزیـن ره سلامت، تـــرک ره بــــلا کـــنماییم و آبِ دیـده، در کنــج غم خزیـــده بر آب...