نتایح جستجو

صبح می خندد و من گریه کنان از غم دوست ای دم صبح چه داری خبر از مقدم دوست بر خودم گریه همی آید و بر خنده تو تا تبسم چه کنی بی خبر از مبسم دوست ای نسیم سحر از من به دلارام بگوی که کسی جز تو ندانم که بود محرم دوست گو کم یار برای دل اغیار مگیر دشمن این نیک پسندد که تو گیری کم دوست تو که با جانب...

در بارگاه خاطر سعدی خرام اگر خواهی ز پادشاه سخن داد شاعری هفت کشور نمی‌کنند امروز بی مقالات سعدی انجمنی من‌آن مرغ سخندانم که در خاکم رود صورت هنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانم هر متاعی ز مخزنی خیزد شکر از مصر و سعدی از شیراز منم امروز و تو انگشت‌نمای همه خلق من به شیرین سخنی و تو...

به‌جهان خرم از آنم، که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم، که همه عالم از اوست به غنیمت شمر ای دوست، دم عیسی صبح تا دل مرده مگر زنده کنی، کاین دم از اوست نه فلک راست مسلم، نه ملک را حاصل آنچه در سرّ سویدای بنی‌آدم از اوست به حلاوت بخورم زهر، که شاهد ساقیست به ارادت ببرم زخم، که درمان...

سلاو هاوریان بیانی باش چونن

سلام دوست عزیز

ﺷﺎﯾﺪ "ﺩﺭﺩ" ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ "ﺩﺭﻣﺎﻥ" ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ "ﻧﺎﻣﺮﺩ" ﻣﯽ ﺷﻮﯼ

سلام سلام ﺷﺎﯾﺪ "ﺩﺭﺩ" ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻃﺮﻑ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﺎ "ﺩﺭﻣﺎﻥ" ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ "ﻧﺎﻣﺮﺩ" ﻣﯽ ﺷﻮﯼ .

همیشه من چنین مجنون نبودم ز عقل و عافیت بیرون نبودم چو عاقل بدم من نیز روزی چنین دیوانه و مفتون نبودم مپال دلبران صیاد بودم مثال دل میان خون نبودم درین بودم که این چونست و آن چون چنین حیران آن بیچون نبودم تو باری عاقلی بنشین بیندیش گز اول بوده ام اکنون نبودم همی جستم فزونی بر همه کس چو صید...

ای خدا این وصل را هجران مکن سرخوشان عشق را نالان مکن باغ جان را تازه و سرسبز دار قصد این مستان و این بستان مکن چون خزان بر شاخ و برگ دل مزن خلق را مسکین و سرگردان مکن بر درختی کآشیان مرغ توست شاخ مشکن مرغ را پران مکن جمع و شمع خویش را برهم مزن دشمنان را کور کن شادان مکن گر چه دزدان خصم...

هر که ماند از جاهلی بی شٌکر صبر او همین داند که گیرد پای جبر هر که جبر آورد خود رنجور کرد تا همان رنجوریش در گور کرد گر سخن خواهی که گویی چون شکر صبر کن از حرص و این حلوا مخور صبر باشد مشتهای زیرکان هست حلوا آرزوی کودکان هر که صبر آورد گردون بر رود هر که حلوا خورد واپس تر شود

دردی ها مینه دلِم دردی که درمو نِمواَ هیش کسی چی مِه ایطو بی سِروسامو نِمواَ اَفتوی ظُر کجا و اَفتوی ایواره کجا؟ پِرپِر اَفتونشین اَفتوی سِرْ صو نِمواَ کل دریانَم اَیه وِ پای صحرا بَرِزی سی لِی تُشنه یقین یه قطرَه بارو نِمواَ کفتری که دیر ایی حرم همش دور میزِنه مطمئن دربدر هر دِر و هر...

بیادتان می آورم که بزرگترین منش آدمی محبت اوست کوروش بزرگ

سلاو هاوریان چونن

استفاده از عکس های این وب سایت با ذکر نام عکاس مجاز می باشد ودر غیر اینصورت پیگرد قانونی دارد. عکاس : محمد حیدریان مکان عكاسي : استان کرمانشاه . شهرستان سنقر کلیایی . حاشيه سد ابي سليمانشاه تاریخ : بهمن ماه 1389 روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست واندر طلب طعمه پر و بال بیاراست بر راستی بال نظر...

قصه اصحاب کهف یک شوخیست؛اینجا یک روز که بخوابی همه تورا ازیادمیبرند ...

سلام بچه ها کسی نسیت چرا ؟

وره یارم وره ای تازه یارم وره استیره كه ی شو گار تارم وره ای شاپری بالی خیالم وره ای شو چرای روناكی مالم وره ای خج وره ای خاتو زینم وره با بژن و بالا كه ت ببینم وره با دامری آوات و تاسه م وره با بسكه كت لا دا هنا سه م وره ای نو نمامی...

بارگه ی خه م بارگه خه مم هه لگرت وهاتم به رو شاره که م کوله بارغم وغربتم را بر میدارم وبه سوی شهرودیارم بازمی گردم هاتووم به ره ودیاری شه نگی که س وکاره که م آمده ام به دیدار کسان و عزیزانم بو باوه شی به سوزی دایکه دل سوو تاوه که م به آغوش پر سوز مادر دلسوخته ام باز می گردم...

شێعری: مامۆستا حه‌مدی ئه‌ى وه‌ته‌ن رِۆم و عه‌جه‌م مشتاقى كوردستانته‌ ئیفتیخارى میلله‌تى كورد شه‌وكه‌تى عنوانته‌ به‌سته‌سه‌ر به‌رزى ئێواران و سبه‌ینان مانگ و رِۆژ وه‌ك نیشانى ئیفتیخارى سنگ و نه‌جمه‌ى شانته‌ به‌رق ئه‌داو ئه‌رژێ وه‌ك ئه‌مواجى گه‌وهه‌ر چه‌شمه‌كان ئاوه‌ یا ڕۆحى ڕِه‌وانى چه‌شمه‌یى...

هاوڕێ و هاوسه‌نگه‌ری من ، ده‌ردی ئێمه‌ ده‌ردی یه‌که تا مه‌رگی بێداد و سته‌م ، ده‌ستمان له‌ نێو ده‌ستی یه‌که پیرۆزه‌ ڕێگای من و تۆ ، پڕ له‌ هیوا ، پڕ له‌ ئه‌وین ‌ له‌ شه‌قام و له‌ مه‌دره‌سه‌ ، دژ به‌ تاریکی ده‌وه‌ستین ئاکامی ڕێگای من و تۆ ، پاراستنی ناسنامه‌یه‌ چاره‌ی ئه‌سیری و نه‌زانی ،...