نتایح جستجو

بگذار سر به سینه من تا كه بشنوي آھنگ اشتیاق دلي دردمند را شايد كه پیش ازين نپسندي به كار عشق ، آزار اين رمیده سر در كمند را بگذار سر به سینه من تا بگويمت اندوه چیست ، عشق كدامست ، غم كجاست بگذار تا بگويمت اين مرغ خسته جان ، عمري است در ھواي تو از آشیان جداست دلتنگم آن چنان كه اگر ببینمت به...

من پا به پاي موكب خورشید يك روز تا غروب سفر كردم دنیا چه كوچك است وين راه شرق و غرب چه كوتاه تنھا دو روز راه میان زمین و ماه اما من و تو دور ، آنگونه دور دور كه اعجاز عشق نیزما را به يكديگر نرساند ز ھیچ راه ، آه .....

دستم به ھر ستاره كه مي خواست مي رسید نه از فراز بام ، كه از پاي بوته ھا مي شد ترا در آينه ھرستاره ديد در بي كران دشت ، در نیمه ھاي شب جز من كه با خیال تو مي گشتم جز من كه در كنار تو مي سوختم غريب تنھا ستاره بود كه مي سوخت تنھا نسیم بود كه مي گشت .....

روز اول عشق را از آشنا آموختم بعد از آن در مکتب غم درسها آموختم یار با شوخ چشمیهای شور انگیز خود رفت .... من در این وادی معنای وفا آموختم ناله هایم را سکوتی تلخ .... زنجیر کرد معنی فریاد را در انزوا آموختم پنجه طوفان ، شاخ و برگم را شکست...

دست هایم به آرزوهایم نمی رسند! آرزوهایم بسیار دورند! ولی درخت سبزم می گوید امیدی هست ، خدایی هست این بار برای رسیدن به آرزوهایم شاید این بار یک صندلی زیر پایم می گذارد تا دستانم به آرزو هایم برسد!

این سکوتــــــــ ـــ تلخ دنیایــــ ــ من است زندگــــــ ــ ـی ام توی روباهایـــ ـــ من است سلاممــــ ــ توی سکوتــــــ شب بی جوابــــــ ماند دستــــ ــ سردم توی سرمایــــ ــ شبــ ـ ... بی محبتـــ ــ ماند! سکوتم را نمــ ــ ـی شکنم بدون صدا اشکــ ـــ میریزمــ ـــ کســــ ــ ــی اشکـــــم را...

سر خود را مزن اینگونه به سنگ، دل دیوانه تنها، دل تنگ منشین در پس این بهت گران ،مدران جامه جان را مدران مکن ای خسته درین بغض درنگ ، دل دیوانه تنها، دل تنگ پیش این سنگدلان ، قدر دل و سنگ یکی است قیل و قال زغن و بانگ شباهنگ ، یکی است دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین سینه را ساختی از...

تو را حس می کنم هر دم که با چشمای زیبایت مرا دیوانه کردی من از شوق تماشایت نگاه از تو نمی گیرم تو زیباتر نگاهم می کنی این بار ولی افسوس ....... این رویا نیست تمام آنچه حس می کردم ، تمام آنچه می دیدم تو با من مهربان بودی و این رویا چه زیبا بود ولی افسوس که رویا بود .....

چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید: چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟ چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟ اما افسوس که هیچ کس نبود ... همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره آری با تو هستم ...! با تویی که از کنارم گذشتی و حتی یک بار هم نپرسیدی، چرا چشمهایم همیشه بارانی است...!!

امشب به یاد تک تکِ شب ها دلم گرفت در اضطراب کهنه ی غم ها، دلم گرفت انگار بغض تازه ای از نو شکسته شد در التهابِ خیس ورق ها، دلم گرفت از خواندن تمام خبرها تنم بسوخت از گفتن تمام غزل ها دلم گرفت در انتظار تا که بگیرم خبر ز تو در آتش گرفته سراپا دلم گرفت متروکه نیست خلوتِ سرد دلم ولی از...