نتایح جستجو

ابتهاج اصفهان شیراز

برای تو نوشتم که بودنت بهار و نبودنت خزانی سرد است تویی که تصور حضورت سینه بی رنگ کاغذم را نقش سرخ عشق می زند در کویر قلبم از تو برای تو نوشتم ای کاش در طلوع چشمان تو زندگی می کردم تا هر صبح برایت شعری می سرودم آن گاه زمان را در گوشه ای جا می گذاشتم و به شوق تو اشک می شدم و بر صورتت می...

اری برای تو مینویسم زندگی من ........ برای تو ئی که هر لحظه ام پراز وجود توست .....و با یاد تو میگذرد .... دستانت را لمس می کنم ......... صورتت را نوازش می کنم ..... تو را در اغوش می گیرم ..... برایت از دلم میگویم ..... از حرف هایی میگویم که قاصدک هایی از عشق را به همراه دارند .......

قـَـد کشـــیده ای، تا ناکجــایـــی که ســَر در نمــی آوری؛ از کجـــآ بـــودن ِ من! دوست داشتنـَـت را از سر ِ راه نیـــآورده بــودم که حــالآ بـُگـــذارم زیر قــدَم هــای ِ قــَد کشیـــده ات لگـــدمــآل شــود... باید دوست داشتنــَت را بغــــل بگیــرم و بگـــذارم ات و بگـــذرَم! همـــآن دو...

من تو را در تمامی ترانه هایم سروده ام ......... وقت هایی که دلتنگت میشوم .........همه چیز ان طور که قلبم میخواهد میشود ..... تو را می سرایم ......در اسمانی که محل زندگی من است ..... تو دیوان همه ی ترانه های منی ......زندگی من .......

مشکلی ندارم نغمه جان با فرمت قبلی راحتر بودیم چند سالی با اون فرمت تو باشگاه بودیم یه خرده زمان می خواد تا عادت کنیم

من زندگي را در عشق ، عشق را درقلب .قلب را درچشم . چشم را به خاطر ديدن تو دوست دارم ، من عشق را در سكوت ، سكوت را درقلب . قلب را به خاطر اين كه خانه توست دوست دارم ، من اندوه را در اشك ، اشك را در تنهايي ، تنهايي را به خاطر تپيدن قلبم ، قلبم را براي تو و تو را همچون قلبم دوست دارم

اگر چشمان من درياست تويي فانوس شبهايش اگر حرفي زدم از گل توي معنا و مفهومش به لبخندت که همچو لبخند گلهاست به رخسارت که چون مهتاب زيباست

دلم برایت خیلی تنگ است شاهدم نیز گوشی تلفنی است که بارها و بارها در دست گرفته ام مثل همیشه دلتنگ و بی قرارت هستم نمیدانم کجائی؟! چه میکنی؟! اما میدانم که چه باشی یا نباشی همیشه عاشقت می مانم از من دوری اما هیچ گاه یادت نگذاشت تا دوریت برایم پایدار باشد شاید ندانی هر شب این رویای توست که...

فاصله ایست میان من و تو ....... فاصله ای که دریا می نامند ........ دریا می داند ......همه ی حرفهای دلم را ......زیرا او را محرم رازهایم خوانده ام ..... بی قرارم....... بیقرار گرمای دستانت .....بیقرار اغوشت .......بیقرار نجوای عاشقانه ات در اغوشم ....... زندگی من دریا را قسم گرفته ام...

منتظر لحظه ای هستم که دستانت را بگیرم در چشمانت خیره شوم دوستت دارم را بر لبانم جاری کنم منتظر لحظه ای هستم که در کنارت بنشینم سر رو شونه هایت بگذارم….از عشق تو….. از داشتن تو…اشک شوق ریزم منتظر لحظه ی مقدس که تو را در اغوش بگیرم بوسه ای از سر عشق به تو تقدیم کنم وبا تمام وجود قلبم و...

اینجا خانه ی دلتنگیهای من اینجا میعادگاه عاشقانه های من اینجا آرامگه من است من خواهم نوشت و تو آزادی بیایی و بخوانی و بنویسی یا بیایی و بخوانی و ننویسی و جاری خواهی شد در نوشته های من و قلبت خواهد تپید در واگویه هایم و تو در پی نوازشهایم سر بر زانوانم خواهی نهاد و من بوسه ها خواهم دزدید...

شب چرا بر تپش ثانيه ها پل زده است ؟ و دلم بس نگران است چرا؟ و چرا اين تپش ثانيه فرياد زمان است هنوز ؟ صبح اين آواي پر از جوش و خروش پس چرا دير به ديدار دلم مي آيد؟ و دلم بس تنگ است كاش اين فاصله ره مي پيمود تا كه فردا رسد از راه چه زود يا كه پايان گردد اين دلتنگي ذهن من دلتنگ است كاش...

شب چرا بر تپش ثانيه ها پل زده است ؟ و دلم بس نگران است چرا؟ و چرا اين تپش ثانيه فرياد زمان است هنوز ؟ صبح اين آواي پر از جوش و خروش پس چرا دير به ديدار دلم مي آيد؟ و دلم بس تنگ است كاش اين فاصله ره مي پيمود تا كه فردا رسد از راه چه زود يا كه پايان گردد اين دلتنگي ذهن من دلتنگ است كاش...

حس غریبی دارم این روزها، و پرم از تضادهای رنگ وا رنگ! هم آرامم؛ هم بی قرار... هم شادم؛ هم غمین... هم صبورم و هم بی تاب...! و بیش از همه ی این ها دلتنگم... ! روزها می گذرند و من، «فقط» بی قرار می شوم ... و دلتنگ... چیزی ست در من، که فریاد می زند تمام «وجودم» را ... اما... این بغض ِ در گلو...

باران که می بارد یاد تو می افتم لحظه هایم جان می گیرد ، و دلم را به سوی تو روانه می کنم ... نمی دانم چه برقی در نگاه توست ، که با هر لحظه دیدنت آرام می شوم! باران که می بارد نگاهم به هر طرف می چرخد تو را در آستانه چشمانم می بینم ... گوشه ای می نشینم و به جایی خیره می شوم ! باران که می...

بیا آخرين شاهكارت را بيبين مجسمـه اي با چـشمانی باز خيره به دور دست شايد شرق شايد غرب مبهوت يك شكست، مغلوب يك اتفاق مصلوب يك عشق، خرده هايش را باد دارد مي برد و او فقط خاطراتش را محكم بغل گرفته... بيا آخرين شاهكارت را ببین مجسمه اي ساخته اي به نام «من»