کاش شرایط جامعه این اجازه رو میداد که بچه ها توی این سن یه ارتباط سالم و دوستانه با هم داشته باشن که دیگه انقدر راحت کار به سوئ استفاده از جسم یا احساسات یکی از دو طرف نکشه
اگه سالگرد ازدواجمون یادش بره خیلی ناراحت میشم.مخصوصا" اگه سالهای اول زندگیمون باشه اما بعد از اینکه خوابید و خستگیش در رفت ناراحتیم رو بهش میگم.بعدشم صبر میکنم تا فردا که واسم کادو خرید منم کادوش رو بهش میدم
جالب اینجاست که اگه از یکی از کسایی که عطر یا کیف میلیونی میخرن بخوای 100/1 این پول رو به چند تا بچهء بی پناه کمک کنن اکثرا" یا قبول نمی کنن یا با اکراه این کار رو انجام میدن.انگار هیچ بویی از انسانیت نبردن
جالب بود .مرسی
فک کنم یکی دیگه از شرایط موفقیت توی ارتباط اینه که آدم برای خودش حد و مرز قائل باشه و هیچوقت موفقیت دیگری رو به خودش ترجیح نده.این اشتباهیه که متاسفانه خیلیا مخصوصا" خانما مرتکب میشن و برای طرفشون بیش از حد مایه میزارن و فداکاری میکنن.انقدر که گاهی خودشون فراموش میشن
اگه خدا بودم واسهء آزمایش کردن یا به بهانهء پاداش اخروی هیچوقت آفریده هام رو به درد و بدبختی گرفتار نمی کردم .
نمیذاشتم هیچ بچه ای حسرت یه لقمه غذا رو داشته باشه و شبا همیشه گرسنه بخوابه.
مگه ما هم این مشکلات رو تو کشورمون نداریم ؟حالا به یه شکل دیگه
اونجا یه دانشجو ممکنه به دانشجوی دیگه حمله کنه اینجا پلیس کشور که باید حامی مردم باشه خودش به دانشجوها حمله میکنه.
حالا گیریم دانشگاهها رو جدا کردن.بعدش چی؟
میخوان اداره ها رو هم زنونه مردونه کنن و وسط خیابون هم دیوار بکشن؟!
این همه مشکل تو این کشور هست نمی دونم چرا فقط و فقط به این قضیه گیر میدن