(رها)
پسندها
1,761

ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره

  • خیره شده بود به دوردست ، حرف نمی زد .
    گفتم : "به چی فکر می کنی ؟"
    گفت : "به گذشته ام .
    به این که هیچ جای برگشتی نیست .
    به پیر شدنم ، به خیلی چیزها !
    و دستش را میان موهای سفیدش فرو برد و باز زیبا شد .
    راست می گفت .
    پیر شده بود . به چروک زیر چشمش نگاه کردم ، به چشم های یک پیر دختر .
    نگاهم به خال کوچک روی گونه اش افتاد . هنوز هم زیبا بود ، هنوز خیلی زیبا بود
    گفتم : " آدم تا وقتی جوان است و دل شاد ، به آینه فکر می کند . اما وقتی پیر
    شد و دل مرده ،
    یاد گذشته می کند ،
    سکوت می کند ،
    خاطرات خفه اش می کند
    و کم کم می میرد .
    لطفاً دل مرده نباش !
    شاهین_شیخ_الاسلامی

    اين جاده
    اين جاده كه من نهايت آنرا مى دانم
    مرا با خود مى برد
    آنجا
    در انتهاى جاده چيزيست
    كه در رگهاى جاده هم جاريست
    و پاهاى من آنرا حس مى كند
    چيزى كه شبيه من است
    چيزى كه مرا بسوى خويش مى خواند
    مى دانم
    مى دانم
    آنجا
    در انتهاى جاده
    تمام مى شود...
    هیچ وقت

    برایِ کسی که

    دوستش داری

    عطری را که میزنی، نخر ...

    بویِ نبودن هایت

    دیوانه اش میکند ...

    زینب_هاشم_زاده
    هرگز: به آدمهای مهربان زخم نزنید
    چون گوشه قلب خدا زخمی میشود...
    آدمهای مهربان در مقابل خوبی هایِ یکطرفه هرگز احساس حماقت نمیکنند ،
    چون خوب بودن برای آنها عادت شده
    آدم های مهربان از سر احتیاجشان مهربان نیستند
    آنها دنیا را کوچکتر از آن میبینند که بدی کنند...
    آدمهای مهربان خود انتخاب کرده اند
    که نبینند نشنوند و به روی خود نیاورند نه اینکه نفهمند...
    هزاران فریاد پشت سکوت آدمهای مهربان هست
    سکوتشان را به پای بی عیب بودن خود نگذارید...
    مهربان باشید با مهربانان..
    سلام دوستم خوبی؟
    حال من..................................بگذریم
    شبت آروووم


    مرا در کودکی شوق دگر بود خیالم زین حوادث بی خبر بود نه میخوردم غم ننگی و نامی نه بودم بستهٔ بندی و دامی نه میپرسیدم از هجر و وصالی نه آگه بودم از نقص و کمالی... «پروین اعتصامی»
    بابا لنگ دراز عزیزم؛
    تمام ِ دلخوشی ِ دنیای من این است که تو ندانی و من دوستت بدارم.
    وقتی می فهمی و میرانی ام؛ چیزی درون ِ دلم فرو میریزد... چیزی شبیه غرور.
    بابا لنگ دراز عزیزم؛
    لطفاً گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم.
    من همین که هستی را دوست دارم ... حتی سایه ات که هیچوقت به آن نمیرسم ...!
    ‌اشک‌ها که آپلود نمی‌شوند
    آدم‌ها غمگین‌تر از عکس‌های‌شان هستند. غمگین‌تر از اینستاگرام و تلگرام...
    آدم‌های دورانِ عکس‌های کاغذی هم همین بودند.
    لبخند‌های هیچ آلبومی راست‌راستکی نبود.
    چه کسی از گریه‌های خودش، از اشک‌های خودش عکس می‌گیرد؟!
    چه کسی پیدا می‌شود که عکس قلبِ‌شکسته‌اش را برای پروفایل تلگرام انتخاب کند؟!
    روزهای بد توی آلبوم نمی‌آیند.
    روزهای بد توی اینستاگرام و تلگرام نمی‌آیند.
    فاضل ترکمن
    رفتن داریم تا رفتن
    گاهی کسی با دلش می رود
    گاهی هم با پایش
    یک رفتن هم داریم
    اسمش رفتن است اما نه کسی جایی می رود
    نه دلی کنده می شود از دلی
    و این عذاب است
    عذاب اینکه بنشینی به انتظار معجزه ای
    انتظار اینکه روزی بشود این همه دوست داشتن
    جایش را به دوست نداشتن بدهد
    جایش را به بی تفاوتی
    فراموشی
    و حتی
    کسی بیاید دلت گرم بودنش شود
    کسی بیاید و باشد و بماند
    من اما می گویمت
    انتظار بیهوده است
    زمان هم عادتت می دهد
    همین.
    تنها به یک سلام راضی می شوی
    به یک نگاه
    به یک آمدن کوتاه
    ساده بگویم خودت می شوی
    دشمن سرسخت خودت
    گاهی بی رحم باش با احساست
    بی رحم باش و وقتی زخم خورد
    از دستان تو نوازشش کن
    اشک بریز و بگو
    چاره ای اگر غیر از این بود
    چنین نمی کردم
    گاهی احساس را
    به بهانه ی آزادیش
    باید کشت
    عادل_دانتیسم
    عکس ها گاهی اوقات دروغگو ترین موجودات روی زمین میشوند ،روزهایی از زندگی شروع میشود که تو دقیقه به دقیقه اش خودت را به خودت میبازی روزهایی آنقدر کلافه ای که دلت میخواهد خودت را بسته بندی کنی و با یک پست
    پیشتاز بفرستی جایی که اثری از هیچ موجود زنده ای نباشد..،،روزهایی که بغض راهه گلوتو بسته و نفس کشیدن رو واست سخت کرده!روزهایی که انگار لحظه به لحظه اش پر است از سرگیجه..پشته سر گذاشتنه این روزها فقط یک آدم آهنی میخواهد!،،روزهایی که میدانی جواب احوال پرسی گریه است و بس و در همه ی این روزها که میگذرد عکس تو همانطور آرام میماند آرام میماند آرام میماند و دروغ میگوید آدم ها را با عکس هایشان قضاوت نکنید
    عکس است دیگر ،جان که ندارد ،حرف که نمیتواند بزند..چون فقط یک عکس است..مدت بسیار زیادی است که عکس ملاک خیلی چیزها نیست ،ملاکِ خوب بودن ،ملاکِ اوضاع بر وقف مراد است ،ملاکِ همه چیز خوب و خوش است فقط جای شما خالی ،اصلا دلم میخواهد آن کسی را که همه ی این تصورات را انداخت گردن یک عکس بی جان پیدا کنم و بگویمش ، قربانت گردم آخر تو این همه تصورات را گذاشتی بر عهده ی یک عکس ؟یعنی یک عکس باید این همه مسئولیت بر گردنش باشد ؟از من میشنوید آدم ها را هرگز با عکس هایشان قضاوت نکنید ،
    دوست عجب امنیت خوبی ست …
    میتوانی با او خودِ خودت باشی …
    میتوانی دردهایت را …
    هرچندناچیز …
    هرچند گران …
    بی خجالت با او در میان بگذاری …!
    از حماقت هایت بگویی …
    دوست انتخاب آزاد توست،اختیار توست …!
    نامش را در شناسنامه ات نمی نویسند …!
    نامت را در شناسنامه اش نمی نویسند …!
    دوست عرف نیست …
    عادت نیست …
    معذوریت نیست …
    دوست از هر نسبتی مبراست …!
    دوست سایبان دلچسبی ست ،
    تا خستگی ات را با او به فراموشی بسپاری …!
    به سلامتی همه دوستهای خوب . . .:gol::heart:
    یک نفر آمد و سهم ِدل ِتنهایم شدآمد و علّت ِبیداری ِشبهایم شددل به او بستم و چشم از همه کس پوشیدمسبب ِدلخوشی ِامشب و فردایم شدبس صدا کرده ام او را "عسلم" انگاریاسم او باعث ِشیرینی ِلبهایم شدشاعرم کرد غم ِچشم ِسیاهش آخربهترین سوژه ی اشعار ِغم افزایم شدغزل اندر غزل از اسم ِقشنگش گفتم زد و گل واژه ترین واژه ی غمهایم شدبعد ِهر شعر و غزل گریه عجب میچسبد!!گریه اصلاً نمک ِشعر و غزلهایم شد...
    فرهاد شریفی
    بدهکاریم به یکدیگر و تمام دوستت دارم های نگفته ای که پشت دیوار غرورمان ماندند و ما آنها را بلعیدیم که بگوییم منطقی هستیم؛
    دوباره برایت مینویسم ما حالمان خوب است ولی تو باور نکن…(خسرو شکیبایی)


    زیبایی ها را چشم میبیند و مهربانی ها را دل !

    چشم فراموش میکند اما دل هرگز !

    پس بدان که تا زمانی دل زنده است

    فراموش نخواهی شد … :gol:
    مرا کم دوست داشته باش
    اما همیشه دوست داشته باش
    این وزن آواز من است
    کمتر دوستم بدار
    تا عشقت ناگهان به پایان نرسد
    من به کم هم قانعم
    و اگر عشق تو اندک، اما صادقانه باشد
    من راضی ام
    دوستی پایدار، از هر چیزی بالاتر است
    بگو تا زمانی که زنده ای، دوستم داری!
    و من تمام عشق خود را به تو پیشکش می کنم.............

    نسرین بهجتی
    دریا هم که باشی
    گاهی در چارچوب خودت نمی گنجی
    سر می کوبی به صخره و ساحل
    دست و پا می زنی
    کسی حرفت را نمی فهمد
    پس از جدالی سخت
    با خودت
    بی رمق
    غمگین
    تنها
    به خودت باز می گردی
    دنياي بي رحمي است
    اما تو از دنیا بی رحم تر باش
    بجنگ
    باهرچه تورا از آرزوهایت دور می کند
    "به ارزوهایت برس شایدفردایی نباشد"
    تو برمی‌گردی
    تو حتماً برمی‌گردی

    حتی اگر
    تمام دروازه‌های جهان
    بسته شوند و تمام پنجره‌ها کور

    حتی اگر
    تمام ریل‌ها هم خارج شوند و
    تمام کشی‌ها گرفتار دریای شور

    حتی اگر
    تمام آسمان را کنده باشند
    و تمام پروازها هم کشته شوند

    تو می‌آیی، میدانم
    حتماً راهی هست
    که خیال تو هر شب
    هر شب ...
    میهمان خانه‌ی من است!
    بد نیست!
    تنهایی دارد ‘صیقلم’ می دهد!
    اما…
    از آن روزی می ترسم،
    که از “گوی” وجودم
    جز “محور”میانی ای نماند!
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
بالا