anahita1370

به همديگر مي رسيم

حتي اگر

ديوار چين بين دست هايمان باشد ...

کجي از خاطرات برج پيزا محو خواهد شد،

هر کجا که

داربست هايمان باشد !!!

بگذار سرنوشت


هر راهی را که میخواهد برود،


ما راهمان جداست…


این ابرها


تا میتوانند ببارند


ما چترمان خداست…

نگــرانت هستـــم عشــق من

ايـن ديگـــر دست خــودم نيست !

فصــل شيرينـــي لحظــه هاست اما،

...

من همچنــان

تابستــان که مي شــود ...

دلــم شــــور مي زند !!!

این چهارصد و هفتاد و پنجمین کتابی ست

که می خوانم تا شاید

..

کسی ،جایی ، ـ

چیزی از معمای نهفته در نگاهت

گفته باشد ! ـ

برایِ بارِ هزارم می خوانم :

آقای مسافر! قادرم شما را با چهارده شاخه گل سرخ ،

یک جلد دیوانِ حافظ و به عددِ سالِ تولدتان ، بوسه ؛

به ماندن دعوت كنم ؟ آیا قادرم ؟ !!

من از تو

سبز می شوم

و تو از من !

به هم که گره بخوریـــــم

بختمان باز می شود و

خوشبختی قسمتمان ...

لحظـــهـــ هــایَم مـــال تــو ..

بـه قیمتـــِ صـِـفر " تومــَن"

هَمین کــِ

"تـــو" کِنـــار "مــَـن" باشی

ثروتمــندترین انسانـَم ..

منم خوبم
منم یه خورده بدن درد دارم
ایشالا که خیلی زود خوب بشی
مراقب خودت خیلی باش گلم

سلام عزیزم خوبی؟

تسبیح نیستم اما

نفسم را به شماره انداخته است

شوق دستهای تو…

ماهی قرمز تو دست یک کودک دیدن حس خوبیه

حاصل عشق مترسک به کلاغ.

مرگ یک مزرعه است......

برو عزیزم به سلامت
منم بوس بوس
تا بعد

خدایااااا

خواهشت را کہ نه

التماست می کنم !

دوراهی های زندگی را بردار

من همین یک راه را هم اشتباه می روم

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است

باز هم می‌خندم
آنقدر می‌خندم كه غم از روی رود…!

زندگی باید كرد
گاه با یك گل سرخ

گاه با یك دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران

گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…!!

من باشم و تو باشی و باران، چه دیدنی است

بی چتر، حسّ پرسه زدن ها نگفتنی است

پاییز، با تو فصل دل انگیز بوسه هاست

با تو، صدای بارش باران شنیدنی است

مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ امـــــا اســـمشــــو وقتــــی میشنــــوی داغ دلتـــــ تـــــازه میشــــه...
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ امــــا تــــا بهـــش فکــــر میکنـــی اشـــک تـــوی چشمـــات جمــع میشــــه...
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــامـــا در تنهــــایی همـــش بــــاهـــاش حـــرفـــ میـــزنـــی...
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ ولـــی بعضی اوقـــات دستتــــ میـــره رو شمـــارش کــه زنگــــ بـــزنـــی...نـــزنـــی...بـــزنـــی...نـــزنـــی...!
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ امـــا دلتـــــ میخــــواد بـــازم بهـــش فکــــر کنــــی...
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ امــــا دلتـــــ واســـه صـــداش و خنــــده هــــاش حتی دعــواهــاتـــون لـکـزده...
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ امـــا شبـــا تــــا صبـــح خوابـتــــ نمیبـــــره.بــــاخودتــــ میـــگی یــنــی داره چیکــــارمیکـــنه؟...
مــیــــگی مهـــــم نیستــــــــ امـــا میـــدونـــی چقـــدرررر مهمـــه!میـــدونـــی خیــلــی دوســش داری پـــس نگـــو مهـــم نیستـــ!
بگــــو مهمــــه امــــا نیستـــــ.

مــن عـاشـق تــو هـسـتـم …
عاشق چشمانى که اقیانوسى از آرامش را در خود دارد
عاشق دستانى که خداوند،
نوازش را با الهام از آنها معنا کرده است !
و عاشق لبخندى که زیبایى را تمام و کمال به تصویر مى کشد

وقتـــــی ازت بدجــوری دلخـــوره و کنارت نیــست اس میـــده :
حق نداری دیــگه بم اس بــدی وگــرنه خامــوش میــکنم ..
و تو دنیــا رو تو ســرت میکـــوبن ُ به یه بــاشــه بسنــده میکنی ..
۲۰میـــن بعدش خودش اس میــــده : بیــشـــور ؟!
_ : جــون ٍ دل ؟
ایشــون : دلــم برات تنـــگ شده
دلـــت میخـــواد جَمـــش کنـــی تو بغـــلت داد بزنی : خدایــــا این دیـــوونه همـه ی ٍ همـَش بـــرا خودمـــــه ……

دخــدر : یــه چــیــز بـگـــم؟
پـســر : آره بــگــو…
دخــدر:تــو قـشـنـگــتــریـن لـبـخـنـد دنـیــا رو داری…
پـسـر :مـن یـه چــیــز بـگــم ؟
دخــتــر: بگـــو…
پـســر:اون فـقـط بـخــاطــر وجــود تـوء…

یـه وقـتهـایـی دلــت مـیـخـواد یــه پـــرانــتـز بــاز کـنـی،
کـسـى کــه دوسـش داری رو بـــذاری تــوش !
بــعـد پــرانـتــز رو بـبــنـدی ،
کـه مـبـادا دسـت احـــد الـنـــاسـی بـهـش بـرسـه ..

دلم چمدانی می خواهدکه بازش کنی

وپرازیادبودهای من باشد

دلم یک دفتر،شعرمی خواهد

به خط توبرای من

که بگویی سرودمت

به هرزمان

به هرزبان

به هربیان

ومن دربیت بیتش گم شوم....

چه جدی گرفتم شوخی های عاشقانه ات را...

و تو در عوض...

چه شوخی گرفتی بند بند شعرهای احساسی وجودم را ;

چه سرمست میخندی،

و من چه عاشقانه نبودنت را تاب آوردم .

یکی باید باشد،

یکی که آدم را صدا کند،

به نام کوچک اش صدا کند،

یک جوری که حال آدم را خوب کند،

یک جوری که هیچ کس دیگر بلد نباشد!

یکی باید آدم را را بلد باشد...

می خواهم با کسی بروم که “من دوستش می دارم”

نمی خواهم هزینه ی این همراه شدن را حساب و کتاب کنم

یا اینکه به خوبی و بدی اش فکر کنم

حتی نمی خواهم بدانم دوستم دارد یا نه

فقط می خواهم با آن کسی بروم که دوستش دارم

بیا برویم

توی خیابانهای خالی ازعشق

قدم بزنیم

با هم که باشیم

بوسه و باران حتما خودشان را می رسانند

هلال خون، مه خون، ماه اشک، ماه عزاست
عزای کیست؟ گمانم عزای خون خداست

خمیده قامت گردون، شکسته پشت فلک
روانه خون دل از چشم آدم و حوّاست

پریده رنگ ز رخسار احمد و حیدر
شراره ی دل زهرا، صدای وا ولداست

سلام دوستم این چقدر قشنگه مرسی گلی
یادت باشد به خوابم آمدی،

بیدارم کنی بِبوسمت!

برو عزیزم
به سلامت

ﻧـﺰﺩﯾـﮏ ﺗـﺮ ﺑﯿـﺎ ...

ﺗﺎ ﺑـــﻮﯼ ﻋﻄﺮ ﺗﻦ ﺍﺕ

ﺑﭙﯿﭽﺪ ﺩﺭ ﭘﻮﺳﺖ ﺗنم

ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ...

ﻣﺜﻞ ِ ﺩﻭ ﻣـﺎﻩ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ

ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﭼﺸﻤﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﮕﯿﺮﺩ ...

ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ ﺑﯿﺎ

ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻤﺖ ...

رفتارعاشقانه ي زن را بايد از دلتنگيش فهميد

ازشوق و بي تابيش براي ديدار

ازحس كودكانه اش براي آغوش

زن بي دليل بهانه نمي گيرد

شايد بهانه ي دستان گرمت را دارد

که دستانش را بگيري...‏