روزا با تو زندگی رو پر از قشنگی می بینم
شبا بیاد تو همش خوابای رنگی می بینم
چشم تو رنگ عسل
توی چشم تو نگاه مثل شاه بیت غزل
لب تو غنچه نیمه باز باغ
تن تو آتیش سوزنده داغ
قد تو مثل سپیدار بلند
دل تو نرم تر از صبح پرند
قرمزی لبای تو تو هیچ مداد رنگی نیست
خودت تو آینه ها ببین رنگ که به این قشنگی نیست
شاخه گل حیاط ما به آب و رنگش می نازه
اما تو که خونه باشی هی پیش تو رنگ می بازه