خشمم را مشت کرده ام و به درد و دیوار می کوبم بی تابی ام را...
با این قضاوتهای نا به جا ...
با این حرفهای نامنصفانه و دروغ...
با این تهمتها و ناراستی ها و غیبتها و حرف و حدیثهای مردم باید چه کرد....
صدایت را که نمی شنوم .... صدایم را میشنوی؟
با حرف مردم چه کنم؟
با این بندگان بی انصافت چه کنم؟
پاسخ اینهمه قضاوت نادرست را چطور ندهم؟ چگونه بدهم؟؟؟؟
خودت بگو....
وقت اذان است. اعصابم خط خطی است.
تلویزیون را روشن میکنم. دارد قرآن می خواند....
خشکم میزند.... آیا این آیه پاسخ سوالهای من نیست؟ .... :
مزمل : وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا ﴿ 10 ﴾ جزء 29
و بر آنچه مى گویند شکیبا باش و از آنان با دورى گزیدنى خوش فاصله بگیر.