زندگی طوفانیست قایق زندگیم سوراخ است تا کجا می باید، دست وپایی بزنیم صخره ها بسیارندساحلی پیدا نیست بادبان را بکشیدشاید از روی ترحم بادی
بوزدنفسی تازه شودکاش می شد کمکی خواست زآب یاکه با چشمی باز لحظه ای را خوابیدولی افسوس که این راه بسی دشواراست راهی بایدساخت
چاره ای اندیشیدموج ها را باید، بسی هموارنمودنظری باید کردبرجک فانوس را،جور دیگر جستجوئی بکنیم زندگی را باید،به شقایق گره زد . . .
بسیاری معماری را دمیدن روح در کالبد فضا میدانند و بر این اساس اولین معمار هستی را خدا می پندارند که از روح خویش در کالبد خاکی آدمی دمید ...
3 اردیبهشت روز معمار (روز بزرگداشت شیخ بهایی)، روز همکاران خدا در آبادانی، بر خدا صفتان زمینی مبارک ...
چِش نیست اَبرو!!! :دییییD)
مگه پلیسی می خوای بدونی؟
آخه یه تصویر فرستادی که روش نوشته پرشین بلاگ گفتم:شاید،احتمالا،خدای ناکرده،گوش شیطون کَر،اشتباهی فرستادی،گوش می کنی؟
بازم از این بابت پوزش می خوام!!!توجه داری که؟
فوق العاده بود آقا احسان
اینقد محو نوشته ها شدم که یادم رفته بود که 1ساعت به مانیتور خیره موندم
ببخشید دیر به دیر سر میزنم اینجاااااااااا،
ممنونم از محبتتون که این خاطره ی زیبا رو فرستادین
واما این عکس زیبااااااااااا،
اولین عنوانی که به نظرم رسید :
آرامش یعنی کنار مادر بودن
بَه بَه بَه...!تبریک میگم بهت احسان جان...!
ان شاء الله که دومادیتو ببینم!!!biggrin اوه اوه ببخشید اشتباه شد،ان شاء الله که مدیر شدنت رو ببینم...
واقعا خوشحال شدم دیدم این عنوان رو چون لیاقتت بالاتر از این حرفاست،توجه داری؟
حالا مُنشی نمی خوای؟redface