هميشه مادر را به مداد تشبيه ميكردم 
كه با هر بار تراشيده شدن، كوچك و كوچك تر ميشود… 
ولي پدر ... 
يك خودكار شكيل و زيباست كه در ظاهر ابهتش را هميشه حفظ ميكند 
خم به ابرو نمياورد و خيلي سخت تر از اين حرفهاست 
فقط هيچ كس نميبيند و نميداند كه چقدر ديگر ميتواند بنويسد …