هميشه مادر را به مداد تشبيه ميكردم
كه با هر بار تراشيده شدن، كوچك و كوچك تر ميشود…
ولي پدر ...
يك خودكار شكيل و زيباست كه در ظاهر ابهتش را هميشه حفظ ميكند
خم به ابرو نمياورد و خيلي سخت تر از اين حرفهاست
فقط هيچ كس نميبيند و نميداند كه چقدر ديگر ميتواند بنويسد …