شهر ارام... خانه ها خاموش...
جلوه گاه سکوت و زیبایی...
نیمه شب زیر این سپهر کبود...
من و اغوش باز تنهایی !!!
در اتاقی چراغ می سوزد.
ماه مانند دختری عاشق...
سر به دامان اسمان دارد...
چشم او گرم گوهرافشانی ست...
در دل شب ستاره می بارد...
گوییا درد دوری از خورشید...
ماه را نیمه شب می ازارد...
اه ! او هم چون من گرفتار است !!!
جلوه گاه سکوت و زیبایی...
نیمه شب زیر این سپهر کبود...
من و اغوش باز تنهایی !!!
در اتاقی چراغ می سوزد.
ماه مانند دختری عاشق...
سر به دامان اسمان دارد...
چشم او گرم گوهرافشانی ست...
در دل شب ستاره می بارد...
گوییا درد دوری از خورشید...
ماه را نیمه شب می ازارد...
اه ! او هم چون من گرفتار است !!!