من هیچ وقت از شرایطی که توش هستم راضی نیستم... قبلا بیشتر به آینده امید داشتم... اما الان بیشتر تو گذشته زندگی می کنم... شاید گذشته برام اون ترس و ابهامی که اینده داره رو نداره...
این که حسرت روزای دانشگاه رو میخوریم درسته... ولی این اتفاقی که فقط تو اینده میفته و اون موقع میشه فهمیدش... دلیلشم همون امید واهی که در هر لحظه به اینده داریم...
درکی که در یه زمان از یه چیز داریم تو یه زمان دیگه فهمیدنش امکان نداره...