proarc

خواهش میکنم

سلام و ممنونم

آقااااااااااااخیلی لووووووووووسی..این جای دلداری دادنت بود؟؟؟؟؟؟؟؟
مگه دستم بت نرسه

خنده هایم شکلاتی شده اند ... زیادی خالص ... تلخ !

می دانی ، هوای بهشت به سرم زده است ...

غمی که مرا فرا خواهد گرفت

وقتی بوی گل هایش نفس هایم را آلوده باشند ...

و من بغض خواهم کرد

و غرق در لذت خواهم شد ...

می گویند

آدمی به خدا نزدیک است ...

بسیار نزدیک ...

هر گاه که اندوهگین باشد ...

هرگاه به شدت اندوهگین باشد ...!

ورق می خوریم

همچون دفتری کهنه در باد ...

و برگ هایمان در خاک گم می شوند ...

و با باد همسفر

و در آب جاری ...

و روزی خواهد رسید

که دیگر برگی بر این دفتر نخواهد ماند ...

و آن روز دانه های درشت کلمات

از هیچ متولد خواهند شد ...!

سلام عزیزم خوبی؟
شرمنده که جواب پیاماتو ندادم ببخشید من این چند روز اصلا به باشگاه سر نزدم آخه سرم خیلی شلوغ بود درگیری ذهنی داشتم شرمنده

عیدت مبارک ...

نه !‌
شکايت نکن
کوه هم که باشد
گاهي
دم غروب که مي شود
انگار دلش مي لرزد ...
به خدا قسم
اصلا انگار طور ديگري ست !‌
انگار ايستاده مي افتد
ايستاده مي گريد
و ايستاده مي ميرد ...
پس گلايه نکن !‌

...

از تو چه پنهان
با تمام بي پناهي ام
گاهي ايستاده
در پس همين وجود
در پس همين خنده هاي سرد
در پس همين گريه هاي گرم
هي مي ميرم و زنده مي شوم !

...

سخت است
صبور باشي ...
و در حجم اين سکوت
نـفـسـت بنـد نيـايـد ...!

خدایا !
مرا بیاموز
دعا نم ، عمل کنم ، شجاع باشم.
مرا بیاموز
راه دشواری را بپیمایم
که سرانجام به نوری بی پایان منتهی می شود.
آنجا که "من" ناپدید می گردد ،
و فقط "تو" بر جای می مانی.


silenta

به چشم بر هم زدنی

مادرم کودکی هایم را

گذاشت پشت در!

همه چیز شد خاطره ای

برای روزهای مبادا!

برای روزهای "یادش بخیر"

" ای کاش"و...

اما نه من دکتر شدم

و نه تو خلبان !

تنها یادگاری آن روزها

همان تیله های سیاه زیر کمد است

که وقتی در خانه تکانی عید

پیدایشان می کردیم

از شادی، هر بار بزرگتر می شدیم ...

حالا اما ...

آداب این بزرگ شدن، گاهی عذابم می دهد!

بزرگ شدنی که یادم داد

به آدمها لبخند بزنم

حتی اگر دوستشان ندارم!

یاد گرفتم،گریه نکنم

و بلند بلند نخندم!

فریاد نکشم،اخم نکنم و ...

یادم داد، دروغ بگویم!

...

چه احمقانه بزرگ می شویم!

بزرگ شدنی که رسیدن ندارد ...

بازی...حرف...خنده...سلام... ندارد!

آنچه مانده فقط

سایه ی سیاهی از من است

بر دیوار "دوستت ندارم"!

با اینکه من مثل بازیهای کودکی

هنوز لباس سفید بر تن دارم ...

آدم ها مي ­آيند

زندگي مي­ کنند

مي­ ميرند

و مي­ روند

اما ...

فاجعه­ ي زندگي تو

آن هنگام آغاز مي­ شود

که آدمي مي­ ميرد

اما

نمي رود !

مي­ ماند ...

و نبودنش در بودن تو

چنان ته­ نشين مي شود

که تو مي­ ميري در حالي که زنده­ اي

و او زنده مي­ شود در حالي که مرده است ...!

آزاده طاهائي

سلام جناب .. یه سوال... چی شد درخواست دوستی دادی..؟اخه دوستامو همینجوری انتخاب نمیکنم.. ببخشیدا..

خدا را در آغوش کشیدم ...

خدا زیاد هم بزرگ نیست

خدا در آغوش من جا می شود ...

شاید هم آغوش من خیلی بزرگ است !

خدا پیشانی مرا می بوسد و من از لذت این بوسه مست می شوم ...

خدا یک بار به من گفت:

تو گناهکار مهربانی هستی !

و من خوب می دانم که گناهان من چقدر غیر قابل بخششند ...

و به یاد می آورم که او خداست و می بخشد ...!

سلام دوستم.ببخشید میدونم خیلی دیر جواب میدم.آخه یه هفته بود که شمال بودم.آنلاین هم شده بودم اما انقدر درگیر پایان نامه بودم فرصت نشد جواب بدم.شرمنده.از این لینک میتونی استفاده کنی.تاپیک خودمه.امیدوارم کارتو راه بندازه.بازم ببخشید.!
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=81487

من دختری بودم

تنها در دنیای خودم

آروزیم خانه ای بود در بین درختان ...

من یک رویا داشتم

که از بلندترین نقطه پرواز کنم !

...

میان برگها قدم زدم

و از خدا پرسیدم

من کجا هستم ؟!

...

ستاره ها به من لبخند زدند

و خدا با خیالی آرام به من گفت

در من ...

...

حالا که زمان گذشته است

و خاکستری شده ام

آماده ام تا

از بالاترین نقطه پرواز کنم

...

وحالا میفهمم خدا به من چه گفت ...!

در ابتدای زمین

کنار آسمان نشستیم

و دعا کردیم

شاید ...

تمام آرزوهایمان

باران شود ...

ندانستیم

تمام خاکسترمان را

آب خواهد برد

.

.

.

با چشمهایی سرخ و سنگین

به آرزوهای دور و دراز خوابهای کودکیمان

نگاه می کنیم ...

و بی هیچ قصه ای

به خواب می رویم ...!

خوشحالم !

لااقل برای اینکه تو را در خواب ببینم از هیچ کس اجازه نخواهم گرفت ...

چگونه بگویم ؟!

دلم برای خدای معصومی که در قلب تو زندگی می کند تنگ شده است ...

دلم تنگ شده برای هر آنچه از دست داده ام ...

چشمانم گریانند برای هر آنچه نداشته ام ...

دستانم پروانه ای می خواهند که هرگز پریدن را از یاد نبرد ...

و روحم ... شوق پرواز دارد !

همراه با بادبادکی که در کوچه های کودکی از میان انگشتانم رها شد ...

و به آسمانها رفت تا هم بازی فرشته ها شود ...!

بیا کودکانه و بی خبر امید ببندیم

به تک تک شاخه های درخت خیالمان !

نگاه هایمان را گره بزنیم

به آبی بی کران آسمان

و دست هایمان را ، به هم ...

بیا ساز بزنیم ، تا روزگار بی وقفه برقصد برایمان !

و پاک کنیم

رد پای تمامی این رهگذران مضطرب را !

چه فرقی می کند خوب ِ من ؟!

تا آن هنگام که این باران دلتنگی بند بیاید

زیر چتر خیال می خوابیم ...

کودکانه و بی خبر ...!


نیلوفر

امروز دیدم ...

فهمیدم

چقدر ...

چقدر زیباست ...

انعکاس آسمان بر روی زمین خیس از باران ...

آسمانی سربی ...

خاکستری های متفاوت ...

و چشمانی که نیاز به بالا نگریستن نداشت ...

باران که می بارد تو همیشه می آیی ...

انعکاس زندگی همین دور و برهاست

نگاه کن شکوه زندگی را ...

خدا همین جاست ...!

سلام

ببخشید دیر جواب دادم...

وقتی خدا غمگین می شود

و راه می رود

از جای پاهایش " پاییز " می روید ...


رها یوسف نژاد

سلام. منبع خاصی نداره ...

می خواهم راه بروم ...

سوت بزنم ...

دور شوم

کمی از این همه صندلی های پر دود ...

کمی از این همه چشم و عینک های سیاه ...

می خواهم در ماه ترین

ایستگاه زمین

گریه کنم ...!


هیوا مسیح

تجربه ی مبدا را به اختیار من گذاشتی

اما ایمان دارم که برای مقصد تنها نیستم ...

هنوز قدم اول را پس از سالها یاد نگرفته ام ... هنوز زمین می خورم !

.

.

.

می دانم برای قدم دوم دستم را خواهی گرفت تا مقصد ...!