حالا تو داری باعث تعجب من میشی. فکر نمی کردم اون پستا رو خونده باشی یا یادت باشه که نوشته ی من بوده. احسنت به این حافظه. اتفاقاً منم می خواستم همین رو بهت بگم داداشی. که درسات رو جدی بگیری. همون حرف خودت. از اون طریق بیشتر میشه به کشور خدمت کرد. همیشه موقع رفتن که میشه خیلی دل تنگ میشم. آخه تا سه چهار ماه دیگه نمی تونم بیام.همه ی چیزا و کسایی که دوست دارم رو باید تا سه چهار ماه بذارم و برم. اگه امام رضا و حرمش نبود که دیگه دلم از غصه می ترکید. موفق باشی داداشی. واقعاً مثل یه داداش هوام رو داشتی. همیشه سلامت باشی