گاهي به خود ميگويم خوب است كه چشمهايم را نمي بيني
با آن هاله اندوهي كه دورشان را گرفته
گاهي با خود ميگويم خوب است كه صدايم را نمي شنوي
با آن لرزش نهفته
اما برميگردم و از خود مي پرسم
پس چگونه دلتنگي و اشتياقم را حس خواهي كرد
مي گويند دل به دل راه دارد
شايد از اين راه بتواني دلتنگيم را باور كني
و اشتياقم را براي ديداري ديگر بپذري
راستی یه مدت پیش برات اف گذاشتم، دیدیش؟