خداوند ، مي انديشم امروز آن روز است كه پس از مرگ و خفتني كوتاه ، زنده و حاضر بازگشته و در محضر تو حاضرم
شگفتم نيست از اين كه آنچه كه حتي خودم از كردارم در خاطرم نيست را پيش چشمم مياوري و روي نمايي ميكني
اما شگفت و حيرت از خويش دارم كه حتي با وجود چنين وعده روشني كه در طول عمر با وضوح و مكرر بيم و بشارتم داده بودي ، چگونه و چرا غافل مانده بودم ؟؟؟
و مي انديشم اكنون كه خداوند در لوح محفوظ تو من و اعمالم ثبت و شماره شده بوديم ، و به شماره و اندازه خويش در مقابلت حاضريم ، نميدانم كه ندامت و طلب عفو به چه كارم مي آيد با اينكه هزاران مرتبه در وعده ات آگاهي آن ضميمه كرده بودي كه زمان بازگشت و ندامت پيش از روز موعود است ، و پس از آن بازگشتي نيست
مي انديشم خدا وند ، مي انديشم خداوند امروز همان روز است
خداوند نزديكتر از . . .