در درون تو کسی است
دنیایی است
وتو را یاری خواهد داد که خواستن را
به شدن بدل کنی !
و نیرویی نهفته که گامهایت را
پیوسته به راه تواند برد ...
پس خویشتن را آنگونه که می پسندی ترسیم کن !
و هر روز تنها گام بردار... آرام و پرتوان ...
در امتداد آن رویای دلپذیر ...
آری! گاه چنین شود که تداوم راه
سخت و نا ممکن آيد !
رویاهایت را فرو مگذار ...
پس آنگاه سحر گاه فراخواهد رسید
که چشم بگشایی و خویشتن را ببینی
بایسته و پرتوان ...
و آمیخته ی آنچه که می خواسته ای ...
این کمترین پاداش شهامت است
و ایمان به آنکه در توست ...
و آویختن به رویاهایت ...
رویاهایت را فرومگذار ...............!
دونالوین