-
واقعا حیف!
داستان +(عکس) "عجب حکایت مرموزیست حکایت عشق"
قبل از اینکه برای همیشه غلافش کنم
قلم مجازی ام را می گویم
برای تو می نویسم
باز هم نقطه می شوی بر نوشته هایی که شاید ناخوانده بمانند
دست دوستی ام مجازی است
ولی
محبتِ دوستانه واژه هایم از هر حقیقتی واقعی تر است
هر چند
دستم به آسمانش نمی رسد
ولی
امید من به دست خداست بی دریغ
گرشاد شدی بدان
شاید دعای من است
که ته شادمانی ات نشست...
smart student
یواشکی قلم غلاف شده ام ر ا بیرون می کشم
تا از باران بگویم
بارانی که با نم نم بوسه هایش
غرقِ دریایی عمودی می شوی
و پا سست نمی کنی برای ترکش
می بینی باران
با لبخندی عاشقانه منتظر آمدنت هستم...
بَه،چه می شود!!!!!!!!!
من و پاییز و باران...
دنیایی خاطرات نیامده...
خاطرات آینده رویایی که گم شده در زمان های گذشته...
باران بیا می خواهم کمی لبخند بزنم
عمیق و بی هراس...
smart student
بـغــضـ هـا را گـاهــیــ بـایـد قــورتـــ داد
عـاشـقـانــهـ هـا را از پـنـجــره تــُفـــ کــرد
و درهــا را به روىِ هـمـه بست
بـاور کـــن
گاهـى هیــچکــس ارزشِ دچار شـدن را نـدارد
فاصله از بهشت تا به خشت، خوردن یک سیب بود ؛
و از اینجا تا بهشت؛ نخوردن صدها سیب ...
افسوس از سقوط ...
تو باش...
نه برای اینکه در دنیا تنها نباشم
نه!
برای اینکه در دنیای تنهایی ام تنها تو باشی!!
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
