saman205
پسندها
668

ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره

  • ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮﺩ ؟
    ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ
    ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﻭﻳﺘﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﻔﺮﻭﺷﻲ ﻫﺎ ﻣﻴﺘﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ
    ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻣﺮﺩﻩ
    ﻭ ﺟﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﺮﻓﺘﻪ
    ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭﻭﻍ ﻋﺎﺩﺕ
    ﺑﻲ ﻭﻓﺎﻳﻲ ﻗﺎﻧﻮﻥ
    ﻭ ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺳﻨﺖ ﺍﺳﺖ
    ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺲ ﻭﺭﻕ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ ﺗﺎﻭﻝ ﺯﺩﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩﻡ. ﻭ ﻣﻦ ﺑﯽ ﭘﺮﻭﺍ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺑﺮﮔﯽ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﻏﺮﻕ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻡ. ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺑﻮﯼ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ؟!!... ﭼﻪ ﺷﻤﯿﻢ ﺩﻟﻨﻮﺍﺯﯾﺴﺖ... ﺑﻮﯼ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﯼ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺷﻨﯿﺪ ﻭ ﺣﺲ ﮐﺮﺩ. ﺗﻘﻮﯾﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺘﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻭﺻﻞ ﻭ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ ﺭﻗﻢ ﺯﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﻦ ﻭ ﻗﻠﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﻃﻠﻮﻉ ﻭ ﻏﺮﻭﺑﻬﺎﯼ ﺑﯿﺸﻤﺎﺭ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺶ ﺧﺶ ﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺑﺲ ﺯﺧﻤﻬﺎﯾﻢ ﺁﺏ ﺩﯾﺪﻩ ﺧﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﯿﺲ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﭼﺮﮐﯿﻦ ﺧﻨﺠﺮ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﯾﯽ ﭘﯿﮑﺮﻡ ﺭﺍ ﺩﺭﻫﻢ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﺎ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭﺗﺎ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﺕ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺧﺸﮏ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﻡ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﻮﻡ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ
    ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ
    ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺬ
    ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ
    ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ
    ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ
    ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
    ﭘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻮ
    ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ
    ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮔﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ
    ﺗﻮ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﻦ
    ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺑﻮﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
    ﻭ ﻣﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﻏﺮﯾﺐ
    ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺖ ﺩﺭﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺗﻨﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ...
    ﺣﯿﻒ
    ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ
    ﺧﯿﺲ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ
    ﺍﯼ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯼ ِ ﻗﺮﺍﺭﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﯾﺮﻭﺯﻡ...
    ﺑﺎﺭﺍﻥ ،
    ﺑﺎﺭﺍﻥ ،
    ﺑﺎﺭﺍﻥ ،
    ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
    ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ
    ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ
    ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ
    ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ ﺍﺑﺮﻫﺎﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ،
    ﺷﺎﯾﺪﻡ
    ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻋﺮﻕ ﺭﯾﺰﺍﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎﺳﺖ
    ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ
    ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﭽﺮﺧﺎﻧﻨﺪ...
    _
    ﻫﯽ ﺗﻮ !
    ﻣﺤﺾ ﺧﺎﻃﺮ ِ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﺮﻭﺯ
    ﻧﺮﻭ ،
    _ ﮐﻤﯽ ﺑﻤﺎﻥ
    ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ
    ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ
    ﭼﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻧﺪ...
    ﻫﯽ ﺁﺳﻤﺎﻥ !
    ﺗﻮ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﯽ
    ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻝ
    ﺗﺎ ﺩﻟﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
    ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪ � ...
    دخترک برگشت

    چه بزرگ شده بود

    پرسیدم : پس کبریتهایت کو ؟

    پوزخندی زد .

    گونه اش آتش بود ، سرخ ، زرد ...

    .........

    گفتم : می خواهم امشب

    با کبریتهای تو ، این سرزمین را به آتش بکشم !

    دخترک نگاهی انداخت ، تنم لرزید ...

    گفت : کبریت هایم را نخریدند

    سالهاست تن می فروشم ...

    من نمی دانم این دلتنگی دلتنگی ؛ که می گویند .. چیست! همین حس مبهم نفس گیری که دامن گیرمان می شود وقتی چیزی را کسی را جایی جا گذاشته ایم همان دلتنگی ست!؟
    ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ
    ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻮﺍﯼ ﭘﺮ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﻟﻢ.
    ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺑﺎ ﺩﻟﻢ!
    ﻋﺠﺐ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﯾﺴﺖ
    ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻨﮏ ﭘﺎﻳﻴﺰﯼ:
    ﻧﺴﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺻﺒﺢ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺭﻗﺼﺪ.
    ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺻﺒﺢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺖ.
    ﻭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﮐﻮﭼﮏ ﻇﻬﺮﻫﺎﯾﺶ.
    ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ.
    ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻏﺮﻭﺏ ﻏﻤﻨﺎﮐﺶ.
    ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ
    ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
    ﺍﯾﻦ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺩﻝ ﻣﻦ!
    ﯾﺎﺩ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻧﻢ ﺯﺩ.
    ﻭ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﯾﺪﯾﻢ.
    ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺎﻝ ﻋﺎﺩﺕ ...
    برای عاشق تو شدن
    هیچ بهانه ای لازم نیست!
    هر چه باشد،
    میان اینهمه الفبا،
    تنها تویی که حرف نداری..
    در خاطری که ” تویـــی ” دیگران فراموشند ،

    بگذار در گوشت بگویم

    ” میـــخواهــمــــــــت ” …


    این خلاصه ی ،

    تمام حرفای عاشقــــانه دنـــیاست
    گاهی می خواهم انســــــــــان نباشم ...

    گرگی باشم ، گوسفند هـــــــا را بِدَرم اما بدانم ، کــــــــارم از روی ذات است نه از روی هوس ...
    پرواز میخواهم
    بادبادکم را بدهید ...
    میخواهم دل بکنم از این زمین
    و وابستگی هایم!!!
    اما نخ خیالم به تو گره خورده،
    تو بگو
    چگونه پرواز کنم؟!!!
    زندگي شگفت انگيز است
    فقط اگربدانيد که چطور زندگي کنيد
    كوچك باش و عاشق .
    كه عشق می‌داند
    آئین بزرگ كردنت را ...
    بگذارعشق خاصیت تو باشد
    بعضـی ها را هرچه قدر بـخوانی ... خسته نمیشوی !
    بعضـی ها را هرچه قدر گوش دهی ... عادت نمیشوند !
    بعضـی ها هرچه تکرار شوند ... باز بکر اند و دست نـخورده !
    بعضـــی ها بی نهایت اند !
    شبـــــــیه مه شده بـــــــــودی ،نه میــــــــشد در آغوشت گرفــــــت
    و نه آنســـــــــــوی تو را دیـــــــد
    تنـــــــــــــها میشد در تـــــو گم شد
    که "شـــــــدم" …
    گاهی اگر توانستی ,اگر خواستی,اگر هنوز نامی از من در سر داشتی, نه در دل!!!
    در کوچه تنهایی من قدمی بگذار, شلوغی این کوچه ظاهریست!!!
    نترس بیا _نگاهی پرت کن و برو!!!
    همین....!!!
    ﻧﻘــﺎﺵ ﺑـﺎﺷـﯽ!
    ﭼـﻘــﺪﺭ ﻣﯽ ﮔﯿـﺮﯼ
    ﺑﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﺧﺎﻧﻪﯼﺳﯿﺎﻩ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺭﻧـﮓ ﮐﻨﯽ؟
    ﺑـﻌـــﺪ ﺭﻭﯼ ﺩﯾــﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﻟـــﻢ
    ﯾــــﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﺑﮑﺸﯽ ﮐﻪ ﻧــــﻮﺭ ﺁﻓﺘـــﺎﺏ ﺗﺎ
    ﻣﯿـﺎﻧﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺁﻣــــﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ!
    ﺭﺍﺳﺘـــــﯽ ﻣـــﻦ ﺭﻭﯼ ﺻـــﻮﺭﺗــﻢ ﯾـــﮏ
    ﺧﻨــــــﺪﻩ ﻣﯽ ﺧـــﻮﺍﻫـــﻢ،
    ﻧــﺮﺥ ﺧـﻨـــــﺪﻩ ﭼﻨﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﮔـــــﺮﺍﻥ ﮐﻪ
    ﻧﯿﺴــــﺖ؟
    پستوی روح من
    چنان از تو انبــــــاشته است
    که قلب من ...
    به آذوقۀ خاطــــــر ات تو
    سال های قحطیت را
    نفس می کشد هنــــــــــوز !
    بــــاز هـــــم خیال تــــو
    مــــرا
    برداشــــت
    کجــــا می بــــرد نمــــی دانــــم!
    کاش آدم ها یکم جرات داشتن …
    گوشی رو برمیداشتن و زنگ میزدن و میگفتن :
    ببین ؛ دلم واست تنگ شده ،
    واسه هیچ چیز دیگه ای هم زنگ نزدم
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
  • بارگذاری...
بالا