یادته اونوختا بهم میگفتی نرو دلم میگیره ؟!
دوس دارم برگردم اون وختا !
همون وختا که دنیام و دنیات تو " خودم و خودت " خلاصه میشد : )
ینی یاد اون وختا که میفتم اصن دیوونت میشم !میگم چه احمقی بودم و کمتر میمردم برات :|
یادته میگفتیم تهش اصن مهم نیس ؟! یادته میگفتیم وختی دو نفر باشیم راه کوتاهتره ؟! یادته شعرِ فروغو بهم یادآوری میکردیم ؟!
بذا الان مرورش میکنم :
آري، آغاز دوست داشتن است
گر چه پايان راه ناپيداست
من به پايان دگر نينديشم
كه همين دوست داشتن زيباست
دلم اون وختا رو میخواد ... همین !