با حال و احساسی عمیق و فراتر از نوشته های پیش
این بار می نویسم از عمق وجودم و از درون قلبم
و بیان می کنم آن احساسی را که تا این لحظه
در وجودم نهفته بود
بله:بیان می کنم آن احساس نهفته دلم را
و کنار می زنم ابرهای سیاه زندگیم را
که همانند شبی سرد و طولانی
چهره آبی آسمانم را پوشانیده
و مزین می کنم پرده های دلم را با نور طلائی خورشید
و امید را سرلوحه دفتر زندگیم قرار دهم
و شروع کنم حکایت زندگیم را با قلم سرنوشت