چه رسم جالبیست!
محبتت را میگذارند پای احتیاجت، صداقتت را میگذارند پای سادگیت
سکوتت را میگذارند پای نفهمیت، نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت
و وفاداریت را پای بی کسیت .....!
خطاست اگر بينديشيم عشق حاصل مصاحبت دراز مدت و با هم بودنی مجدانه است.عشق ثمره ی خويشاوندی روحی است و اگر اين خويشاوندی در لحظه ای تحقق نيابد,در طول ساليان و حتی نسلها تحقق نخواهد يافت.